วันพุธที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2558

วางกายและใจ



เช้ามาก็นั่งดูศพ ว่างจากงานก็ดูศพ (ชีวิตแสนสุข)
ดูศพไปพร้อมๆ กับดูใจตัวเอง .. แล้วก็ไม่ไหว ใจมันสั่น
เพราะมันหลงผิดมานาน ว่าร่างกายนี้มันเที่ยง มีตัวมีตน
เรา หน้าตาดี รูปร่างดี เราฉลาด สารพัดจะดี
มันหลงตัวเองมานานเกินไป
จิตเลยเกิดอาการ รับไม่ได้ .. กับความจริงที่เห็น
ผมต้องหยุดทุก 5 นาที ดูใจตัวเองอย่างเดียว
แล้วกลับไปดูต่อ ต้องอดทนให้เกิดผล
ของมันเคยทำได้
ความน่าจะเป็นคือ ควรทำได้ดีกว่าเดิม
อีกพัก คงก้าวหน้า เอาไปพิจารณาในสมาธิได้
แลัวก็สงสัยตัวเอง ว่าเราเล่นของแรงไปรึเปล่า
แต่ตัวเรามันก็แรงนะ ไม่แรงเท่ากันคงเอาไม่อยู่
อย่างนี้เห็นผลเร็วทันใจ ตัวตนหายไปบาน
คุมความคิดได้มากขึ้น ละวางได้เร็วขึ้น ... ก็ไม่เลว
หลวงพ่อชาท่านว่า
เราปฎิบัติเพราะความอยาก ให้เป็นไปเพื่อความไม่อยาก
... ง่ายๆ อย่างนั้น ...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น