การปฏิบัติต่อผู้อื่น ขั้นพื้นฐาน

เรา ไม่ควรปฏิบัติกับผู้อื่น ในรูปแบบที่เราไม่ต้องการให้ผู้อื่นปฏิบัติกับเรา
เอาง่ายๆ .. ถ้าเรารู้สึกไม่ดีกับการกระทำนั้นๆ ของคนอื่น
ทำไม เราถึงคิดว่าคนอื่นจะรู้สึกดี ถ้าเราทำอย่างนั้นบ้าง

การเอาแต่ใจ หรือการควบคุมอารมณ์ไม่ได้ จนแสดงออกมา
ไม่ควรเกิดขึ้นกับคนที่มีวุฒิภาวะทางอารมณ์และความคิดแบบผู้ใหญ่
ในทางกลับกัน อาจสรุปได้ว่า คนผู้นั้นยังไม่โตพอจนสามารถเรียกได้ว่า เป็นผู้ใหญ่

ดังนั้น อายุและการควบคุมอารมณ์+ความคิด จึงควรเป็นไปในทิศทางเดียวกัน
การโดนด่าว่าเด็กหรือวุฒิภาวะต่ำ ในผู้ใหญ่ มันค่อนข้างรุนแรงพอๆ กับการด่าแม่

ตามปกติของคน มีมุมมองและวิธีปฏิบัติกับผู้ใหญ่หรือเด็ก แตกต่างกัน
ที่ควรสนใจคือ ไอ้คนที่ว่านั่น เป็นใคร ส่งผลอะไรกับเราได้ไหม หรือ เราแคร์มันไหม
เราควรควบคุมพฤติกรรมของตัวเองให้เหมาะสมขึ้นหรือไม่ เพราะอะไร

ความจริง ทำได้กับคนบางคน ก็จัดว่าดี
แต่หากทำได้กับคนทุกคน ย่อมดีมากกว่า
จะได้ไม่ต้องสร้างศัตรูไง .. ศัตรู สร้างง่ายกว่ามิตร พันเท่า
ยังไม่ต้องพูดถึง มิตรแท้ .. คนอื่นเป็นไงไม่รู้ ทั้งชีวิตผม มีพวกมันไม่กี่คน

จงเป็นตัวของตัวเองเถอะ แต่อย่าเอาตัวเองเป็นจุดศูนย์กลางของสรรพสิ่ง
ถ้าคุณจะบอกว่า ทำได้ ไม่เห็นเป็นไร ...
ผมก็ขอให้คุณคิดดูอีกทีว่า การทำอย่างนั้นมันมีผลดีอะไรไหม
และ มันมีคนที่ทนคุณได้ สักกี่คน.