เมื่อคืนดูหนังเรื่อง “A Simple Life” ชีวิตธรรมดาที่ถูกมองข้าม
ปกติ ผมไม่ดูหนังดรามา ที่ดูเพราะอาหลิว เค้าเป็นคนเลือกหนังเล่น หนังคงดี
ถ้ามีโอกาสก็อยากให้หามาดูกัน เพราะมันก็ดีจริงๆ หนังน่าติดตาม แต่ไม่สนุกหรอกบอกไว้ได้เลย
ผมคิดว่าคนส่วนใหญ่ก็คงเป็นแบบนี้ มีใครสักคนเอาใจใส่เลี้ยงดู นอกเหนือจากพ่อแม่ หรือพ่อแม่เราเองก็ตาม
ซึ่งการที่ใครสักคนจะดูแลใครสักคนหรือหลายๆ คน มันมีเรื่องที่มากกว่าหน้าที่หรือความจำเป็น
หนังเรื่องนี้อาจสะกิดใจคนหลายๆ คน โลกวันนี้มันยุ่งยาก เร่งรีบ ดิ้นรน เพื่อคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นของแต่ละคน
จนบางครั้งเราอาจเผลอเสียเวลาให้กับสิ่งไม่จำเป็น สิ่งที่ไม่สามารถยกระดับจิตใจของเราได้
เราต้องมีปฏิสัมพันธ์กับผู้คน นั่นเป็นเรื่องเลี่ยงไม่ได้ แต่บางทีเราไม่จำเป็นต้องเสียเวลากับใครหรืออะไรที่ไม่ได้สำคัญนัก
เราอาจไม่จำเป็นต้องเสียเวลากับใครที่เห็นความสำคัญของเรา ด้วยก็ได้ .....
แต่ถ้าเรายอมเสียเวลาให้เขา ชีวิตเราจะสมบูรณ์ขึ้นไหม รวมทั้งชีวิตของเขาด้วย
ก่อนที่เราจะรู้สึกเสียใจที่พลาดอะไรไป หรืออาจไม่รู้สึกอะไร ก็ได้
แต่ถ้าเราไม่คิดอะไรหยาบๆ ชีวิตเรา มันก็จะไม่เป็นไปแบบลวกๆ
เวลา ... ไม่ใช่สิ่งที่มีอยู่อย่างเหลือเฟือ
ไม่มีใครรู้ว่าเวลาของตัวเองเหลืออีกเท่าไหร่ ... แล้วเราจะใช้เวลาที่เหลืออยู่นี้ให้มีคุณค่าได้อย่างไร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น