ตี 4 ผมยัดถ่านอัดเม็ดใส่ปากบ๊าค แล้วตะกายขึ้นเตียง .. พอ
6.10 ยัด ulsanic แล้วจับให้น้ำเกลือเลย วันนี้ ไม่พลาดด้วย
นั่งรอน้ำเกลือหมด สัปหงกน่ะครับ ทำไมมันง่วงอย่างงี้วะ สงสัยเมื่อคืนกินยาดึกไป
ฤทธิ์ยังแรงอยู่ กดห้ามเลือดแล้วขยี้ๆ เหลืออีกตั้ง 20 นาที ขออีกหน่อยเถอะน่า
กลายเป็น 7 โมงโน่น ยัด cavumox ไปก่อนแล้วพาไปอึ
เช้านี้ไม่นานนัก เพราะผมเร่ง ลุ้น บ๊าคขี้ดิๆๆ เลยใช้ไป 15 นาที ลักษณะอึ สีดำ
แต่ความเหลวน้อยลง แม้จะยังไม่เป็นก้อน
เข้าบ้านมา ก็เช็ดก้นก่อน กันลืม หันไปเก็บผ้าเช็ดเท้ากับที่เก็บอึ
ย้อนไปเข้าข้างบ้าน มาเปิดกระป๋อง n/d ที่เปิดอันใหม่
ง่ายกว่าเดิมหน่อย แต่มันน่าจะมีที่ดีกว่านี้มั๊ย เอาชามวางตรงหน้า ไม่สน .. ก็ได้
จับยัด รีบ ยัดเร็วด้วย ก็เห็นกลืนนิ่ มีสะบัดบ้าง เศษเล็กเศษน้อยกระจายเต็มพื้น
เมื่อไหร่จะกินเองวะเนี่ย ด่าไปหน่อย .. แต่ทำไงได้ ถ้าไม่กินแล้วไม่ป้อน
ร่างกายคงแย่ลงเรื่อยๆ ในเวลาสั้นๆ ผมยอมไม่ได้ กินแล้วไม่อ้วก ก็ยัดมันเข้าไป
เช็ดพื้นด้วยน้ำผสมส้มสายชู แล้วไปเอาผ้าขนหนูผืนเล็กหมาดๆ มาเช็ดหน้าตา ปาก อก ขาหน้า
มีแต่กลิ่นอาหารเต็มไปหมด ถึงจะเช็ดหมดแล้วก็เถอะ กลัวมดจะคิดว่าบ๊าคเป็นอาหารเช้า
.. หอม กลิ่นแรง น่ากินมาก เย็นนี้จะลองสักคำ เออ ถ้ามันไม่แพงชิบหายขนาดนั้น
ป๊าคำ บ๊าคคำ ก็คงดี
ไปอาบน้ำ เสร็จ ยังเหลืออีก 6-7 นาที กินข้าวทันนี่หว่า
กินข้าว 2-3 นาที ไปยัดยาเช้าบ๊าค อัดน้ำได้ 10 ซีซี
พวกก็วิ่งหนีไปมุดอยู่ซอกปลายเตียง ตามใจ .. พักนี้ ผมไม่เห็นเขากินน้ำเลย ที่เห็น
ตอนเย็นหลังเดินเล่นมา ก็กินไม่มาก .. น้ำเหลือเยอะแยะ
เหมือนผมจะเทคริสตัลทิ้งวันละลิตรครึ่ง .. เมื่อคืนลองใหม่ ใช้ชามน้ำแกงขนาดทั่วไป
ใส่ไว้ในกระแป๋ง ใส่น้ำไว้สัก 700 cc ถ้ากิน จะเห็นได้ชัดกว่า
ไม่กิน ก็เสียของน้อยกว่า
ประหยัดกันหน่อย ป๊ากะลังกระเป๋าฉีก เดือนนี้ บ๊าคล่อไปเกือบหมื่นแล้ว
เฉพาะที่ไปค่าหมอ ค่ายา ค่าอาหารโรคมะเร็ง ยังไม่รวมค่ายาประจำ
รึปล่อยให้มันตายดีวะ .. ถ้าทำได้ ผมคงไม่ยอมเสียตังค์กับเขาขนาดนี้หรอก
เรื่องแบบนี้ มันก็ต่างจิตต่างใจ .. แกะยาตัวเองมา ตอนแต่งตัวก็ ดีนะ ที่นึกได้ว่าลืมเปิดหน้าต่างให้บ๊าค
เดินไปเปิดให้ก็เอาเท้าแตะๆ ก้น บอก ป๊าไปทำงานแล้วนะ เที่ยงเจอกัน
ไม่กระดิกหางด้วย สงสัยจะงอน
นั่งนึกๆ คุณหมอ ultrasound ท่านว่าก้อนที่หลัง
ลามมาจากต่อมน้ำเหลืองหลักนี่ อีกก้อนที่ขาหนีบก็ใช่ เพราะมีลักษณะขรุขระ ลามเข้าไปในช่องท้อง
แต่ยังไม่ลามไปที่ตับ ม้าม พอต่อมน้ำเหลืองขยายใหญ่ขึ้น จะไปกดท่อไตกับท่อฉี่
จะทำให้ขับถ่ายลำบาก แล้วจะไม่กิน .. วันนั้น โชคดีที่บุหรี่อยู่ในกระเป๋ากางเกง
เลยตามใจให้บ๊าควิ่งนำออกมาฉี่หน้าโรงพยาบาล จะได้ฉวยโอกาสระบายความเครียดไปด้วย
ไม่ถึงครึ่งก็หลุดมือ เออ ก็ดีเหมือนกัน .. คุณหมอธนิกาแนะนำ n/d ให้ก่อน แล้วบอกให้ผมลองดูเรื่องอาหารปรุงเอง
โดยให้ใช้พลังงานจากไขมันแทนคาร์โบไฮเดรต เช่น น้ำต้มไก่ ผมยังไม่ได้ลอง
เย็นนี้ลองกันดูหน่อยดีมั๊ย
เที่ยงกลับไป ยัด ulsanic ก่อน รีบมาก ทำหักครึ่งไปเม็ดนึง
เลยยากนิดหน่อย แต่ก็ยัดได้ในครั้งเดียว เปลี่ยนกางเกงแล้วไปกินข้าวก่อนดีกว่า
จากนั้นพาบ๊าคออกไปฉี่ หลายที่จนผมนึกสงสัย เป็นเพราะป่วย หรือเพราะสันดานหมาตัวผู้กันแน่
ทำท่าจะอึ ก็ไม่อึ แดดมันร้อนจัด เลยเดินได้ไม่นาน วิ่งนำมาหน้าประตู
ยืนรอให้เอาเข็มขัดออก แล้วไปเอาหัวมุด หมอบอยู่ปลายเตียง
ผมก็ตามมาเตรียมยา พอบอก ออกมา บ๊าคก็รู้นะ หันมามอง แต่เฉย
ผมก็จับ 2 ขาหน้า เขาจะตอบโต้ด้วยการนอนราบ ให้ผมดึงออกมา ค่อยใส่ ocluvet วันนี้ ผมนั่งพิงปลายเตียงลูบๆ เขา แล้วเลื้อย ลงไปนอนลูบแทน
โทรศัพท์ปลุกค่อยลุกมาหยอด tear naturale ยัด vetmedin .. หันไปดูปริมาณน้ำในชาม ถ้าผมไม่ได้หลอกตัวเอง
ดูเหมือนกับว่า บ๊าคจะกินไปนิดนึง หรือระเหยวะ
เย็นกลับมา ก็ยัดถ่านอัดเม็ดก่อน ค่อยไปเปลี่ยนชุด
พอเดินมาเปิดประตูหน้าบ้าน บ๊าคตื่นเต้นเลยครับ พอตัวเขาพ้นประตูออกมาได้ก็จะรีบไป
ผมบอก เดี๋ยว ปิดก่อน (ที่กั้นน่ะ) เขาก็หยุดรอ พอบอก ไปได้ เขาก็วิ่งเหยาะๆ
นำไปลิ่วๆ จนผมต้องวิ่งตาม วนอยู่พักนึงก็อึได้ แล้วชวนผมกลับเองเลย
ไปแวะดูบ่อปลานิดนึง แล้วหมุนกลับมายืนรอหน้าประตู เพิ่ง 10 นาทีเอง เช็ดก้นก่อน
ไม่เลอะเท่าไหร่ มวลอึดูดีขึ้น แต่น้ำในชามมันพร่องไปนิดเดียวเอง
ผมไปย้ายต้นไม้ 2 กระถาง ความจริงมันมี 5 ตายไปหนึ่ง อีก 2
ผมคิดว่าไม่เอาแล้ว เป็นหว้ากับราตรี ผมไม่เคยไปรดน้ำให้มาเดือนครึ่ง
อาศัยฝนอย่างเดียว ผมเอา 2 ต้น ที่ยังไม่รู้จะปลูกตรงไหนดีมาทางหลังบ้าน
พ่อรดน้ำต้นไม้จะได้อาศัยไปด้วย แล้วบอกพ่อ เอาแปะตำปึงลงดินดิ ทำแปลงให้มันหน่อย
เราตัดกินแล้วเอากิ่งชำ เอาสรรพคุณให้เขาอ่าน เขาก็ชอบใจนะ
6.15 pm ถึงจะเป็นยาถัดไป เหลืออีก 15
นาที น้ำเกลือเลยแล้วกัน เริ่มง่ายแล้วครับ เขาก็เรียนรู้นะ ว่าถึงจะต่อต้านยังไงก็ไม่สำเร็จ
หมามันเหมือนเด็ก เรียนรู้ได้เร็ว วันนี้ราบรื่นดี ทั้งการทิ่มเข็มและการไหลของน้ำเกลือ
ตอนถอนเข็มมีเลือดแค่ปลายเข็ม ผมจะแหวกลงไปที่โคนเข็มแล้วใช้สำลีกดเบาๆ
ดึงเข็มออก แล้วค่อยกดหนัก ช่วยให้เลือดออกน้อย บางทีมันก็ออกเยอะนะ ไม่รู้ทำไม
แล้วขยี้หน่อยๆ ตามด้วย ulsanic
อีก 45 นาทีถึงจะให้ยาถัดไปได้ ผมมานั่งอ่านเรื่องแปะตำปึง
แล้วมันง่วงสุดๆ ตั้งนาฬิกาปลุกไว้ก่อน นอนไปก็ไม่หลับ มันทรมานสุดๆ นะ
ง่วงแล้วไม่หลับเนี่ย ส่วนใหญ่เวลานอน ผมจะตามลมไปเรื่อยๆ
ใจมันจะว่าง+ยาคลายเครียด พักนึงก็หลับ แต่การตามลมมันก็เป็นการทำสมาธิอย่างหนึ่ง
ถึงไม่หลับ ผลที่ได้ก็ใกล้เคียงกับการนอนหลับแบบดีๆ
ลุกขึ้นมายัด cavumox แล้วผมก็รู้สึกสดชื่นขึ้น
คุณอาไปหาหมอตายังไม่กลับมา ผมไม่รอกินข้าวด้วยแล้วกัน ยังมีอะไรต้องทำอีกมาก
ป้อนอาหาร ยาอีก 2 อย่าง พ่นยา หวีผม กวาดบ้าน ล้างชามน้ำ ถึงจะได้ทำอะไรของตัวเอง
ตอน 7.20 pm ผมโทรหาคุณหมอวรรณพงศ์
ท่านติดคนไข้ น้องเขาถามจากไหน ผมบอกชื่อแล้วบอกเขาว่า
จะเล่าอาการบ๊าคให้คุณหมอฟัง ไม่มีอะไรเร่งด่วน ไว้ผมโทรมาวันหลังแล้วกัน
น้องเขาว่า อีก 10 นาทีพี่โทรมาใหม่นะ ก็ได้ ผมทำตามนั้นแต่ไม่มีคนรับสาย
ผมโทรเข้าเบอร์คลีนิคน่ะครับ เบอร์คุณหมอผมก็มี
แต่ไม่อยากรบกวนความเป็นส่วนตัวขนาดนั้น
ผมมานั่งกินข้าว มีปลาโอผัดพริก ผัดผัก อย่างอื่นไม่น่าให้กินได้
แต่ 2 อย่างนี้ เข้าทางว่ะ วันนี้บ๊าคคงหิว ลุกมานั่งมอง ผมหันไปถาม หิวเหรอลูก
รอเดี๋ยวนะ เขานั่ง จนนอนหมอบรอตรงที่กั้น ผมกินเสร็จก็เอาปลาโอมา 5-6 ชิ้น
ดูดเอารสชาดอาหารคนออก แล้วใช้ฟันหน้างับๆ ให้มันยุ่ยๆ จะได้ย่อยง่าย เอาแครอท
ข้าวโพด บล็อคโคลี่ จากผัดผักมาดูดเอารสเค็มออก ปริมาณพอสมควร
พอผมเดินไปหา เขาทำท่าตื่นเต้น .. ผมเอาส้อมจิ้มให้ทีละชิ้น
ลองผักก่อน กินว่ะ ท่าทางอร่อยมาก น้ำลายยืดเลย แล้วตามด้วยปลา กินหมดแล้วขออีก
ด้วยท่าทางน่ะครับ ผมเลยไปเอามาเพิ่มให้อีกหน่อย น่าจะราวๆ 1 อิ่มของคนตัวเล็กๆ 30
กว่าโลอย่างนั้น ไม่กล้าให้มากครับ เจออาหารกระป๋องบดอัดมาหลายวัน
ถ้ากระเพาะรับไม่ได้จะปวดท้อง ดีไม่ดีอาเจียนอีก
บ๊าคกินได้กินเอา อยากกิน ผมโคตรมีความสุข ผมนั่งคิดมา 2-3
วันแล้วว่า ผมจะให้บ๊าคกินผักกับปลาได้ยังไง ทำออกมา มันคงเป็นเศษเล็กๆ ถ้าไม่กิน ผมจะจับยัดเข้าไปยังไง n/d ก็ไม่ได้ง่าย น้ำมันมันเยอะเลยหลุดรุ่ยเวลาป้อน ยัดยาก พูดถึงน้ำมัน
จะเอาน้ำมันที่ไหนวะ ผมเคยอ่านเจอ บางคนเขาเอาน้ำมันถั่วเหลืองนี่ล่ะเล่นสด ผมเลยลองบ้าง เกือบช้อนคลุกกับผักและปลา
เลียเกลี้ยง เอาล่ะ ได้พลังงานจากไขมันแล้ว รอดูผล
ผมจับพ่นยาก่อนแล้วรอไว้ คุณอาทานข้าวอยู่
ไปกวาดบ้านรุ่มร่ามจะเป็นการเสียมารยาท ก็นั่งอ่านอะไรๆ ไปก่อน แปะตำปึงกินยังไง
คืนนี้จะลองของ พอคุณอากลับไป ผมก็กวาดบ้าน เกือบเสร็จ คุณหมอวรรณพงศ์ก็โทรกลับมา
ผมสรุปอาการและโรคที่พบของบ๊าค ให้คุณหมอฟัง ท่านเห็นด้วย ที่จะปล่อยให้บ๊าคอยู่สบายๆ
ท่านว่า ทำไปก็ไม่หาย จะทรมานมันไปทำไม
แล้วว่า วันนี้ก็มีมา ประมาณนี้ แต่เขาอยากใช้คีโม ผมว่า
อาจเป็นมะเร็งคนละตัว และสภาพหมาเขาดีพอ คุณหมอก็ว่า ไม่หรอก
ดูท่านสบายใจขึ้นที่ผมรับสภาพได้ และตัดสินใจเลือกทาง ที่จะไม่ทำให้หมาทรมาน
ผมก็ว่า ผมสรุปกับทางโน้นว่ารักษาตามอาการ เพราะงั้น ผมคงไม่พาไปให้มันเหนื่อยมากๆ
อีก มีอะไรผมคงต้องรบกวนคุณหมดถี่ขึ้น ท่านก็ว่า ได้ๆ ไม่เป็นไร
คนเป็นหมอ ที่ไม่ได้คิดแต่เรื่องธุรกิจ หรือการลองนั่นนี่
ท่านก็อยากเห็นสัตว์มีคุณภาพชีวิตที่ดี ไม่แนะนำส่งเดช ให้ข้อมูลจริง ต้องมีความรู้ทุกด้านเกี่ยวกับสัตว์
ผมถามอะไรไปท่านก็รู้ทุกเรื่อง หมอคนยังไม่รู้ทุกเรื่องเลย สุดยอดว่ะ ..
และต้องรู้จิตวิทยาของคนอย่างดีด้วย ผมอาจโชคดี
ที่เจอแต่คุณหมอที่ใส่ใจทั้งคนทั้งหมา เราคุยกันแต่การให้สิ่งที่ดีที่สุด
ทางเลือกที่ดีที่สุด เท่าที่เจ้าของจะให้ได้ การใส่ใจที่ดีมากๆ แก่หมา
และการปลอบใจ รวมถึงการให้แง่คิดที่ดีต่อเจ้าของหมา ขอบคุณ ขอบคุณคุณหมอทุกท่านจริงๆ
กวาดบ้านเสร็จก็ 3 ทุ่ม จะเอาชามไปล้าง นึกได้ว่าต้องโทรหาเพื่อน
ผมบอกมันไว้ว่าจะโทรคืนนี้ มันโทรมาตอนบ่าย 4 กำลังยุ่งคุยไม่ได้ โทรไปมันไม่รับ
ผมก็ออกไปจะล้างชามบ๊าค เตรียมกรรไกรจะไปตัดใบแปะตำปึงด้วย มันเสือกโทรกลับมาพอดี
นั่งคุยกับมัน 40 นาทีมั๊ง เลยขอคำแนะนำเรื่องยาจากมันด้วย
ทำให้ผมเข้าใจการใช้ยาแต่ละตัวมากขึ้น เป็นประโยชน์กับบ๊าคมากขึ้น
เอากรรไกรตัดกิ่งแปะตำปึง ตัดใบใส่กะละมังเล็กๆ
ล้างให้สะอาด เอากิ่งไปปักในกระถางใกล้ๆ ลองกินไป 2-3 ใบ ไม่เลวแฮะ รสชาดดีอยู่
สำหรับคนนะ .. จะ 4 ทุ่มแล้ว เริ่มคืนนี้เลยแล้วกัน จะได้เห็นอาการถึงเช้า
เผื่อเป็นอะไรผมไปทำงานใครจะดู ผมลอง 5 ใบ วางซ้อนกันแล้วหั่นบางๆ กว้างสัก 1 mm ใส่จานมา บ๊าคดีใจนึกว่าจะได้กินอะไรอร่อยๆ อีก พอได้กลิ่นเอนตัวหนีเลยครับ
ผมจับรวมๆ กันยัดเข้าปากไปได้ 2 คำ จากนั้นขอตัวไปอึบ้าง 3 วันแล้ว
วุ่นวายและเครียดจนขี้ไม่ออก
เอาที่นอนลงไว้ให้ก่อน เอาปลาเส้นให้ไป 1 เส้น มันมีรสชาด
ผมกลัวมันเป็นอันตรายกับร่างกายบ๊าคที่แย่ๆ อยู่แล้ว แต่ก็อยากให้เขารู้สึกดีบ้าง
ถุงมันใหญ่อยู่ ผมนึกสงสัยว่า จนบ๊าคตาย ก็คงกินไม่หมด ผมให้ทีละเส้น
หลอกให้ลุกให้หวีผมบ้าง หลอกให้มาขึ้นเบาะนอนบ้าง วันนี้ให้ไป 3 เส้นเอง
เขากินแล้วก็ล้มตัวลงนอนบนเบาะ ตอนผมกลับมาก็ยังอยู่ แต่ทำท่าแปลกๆ
พักนึงก็ไปมุดอยู่ใต้บันได เอาแล้วไง ผมก็นั่งมองๆ อยู่ ทำท่าไม่สบายตัว
แต่พักนึงก็หลับได้
5 ทุ่ม ได้เวลา ulsanic
ผมต้องลากออกมา ดึงขาหลังก็ไม่ได้ เขาจะเจ็บ ต้องมุดเอื้อมเข้าไปดึงไหล่ลากออกมา
เล่นเอาหอบ ผมกินยาของตัวเอง+กาแฟ ไปตอน 4 ทุ่มครึ่ง ดูซิใครจะเจ๋งกว่ากัน
ยาตัวนี้กดประสาท กินแล้วเดินเซเลยครับ 11.40 pm หิวอีกแล้ว
บ๊าคลุกมาดู ผมบอกเขา ไม่กินแล้ว ไว้มื้อเช้า เขาก็สะบัดไปนอนบนเบาะ
ผมแยกผักกับปลาออกมาใส่ถ้วย เอาเข้าตู้เย็นไว้ก่อน เช้าใช้น้ำร้อนล้าง
หั่นสักหน่อย น่าจะโอเค ต้องดูอาการตอนเช้าก่อนด้วย
กินเองได้ตามสูตรที่ถูกต้อง มันยอดเยี่ยมมาก ดีกว่าการเอาอาหารเละๆ ยัดปากเป็นไหนๆ
ที่ผมอ่านๆ มา แม้แต่อาหารเฉพาะโรค เขาก็ไม่เล่นกันนะ
ว่ายังไงก็เป็นอาหารกระป๋อง เล่นอาหารชีวจิตกันไปเลย แปลกที่หมาๆ ของพวกเขากินเอง
สภาพร่างกายอาจยังดีกว่าบ๊าคมากก็ได้ ผมก็หวังว่าบ๊าคจะกินเองไปเรื่อยๆ
เพราะถ้าไม่กิน ผมก็ไม่รู้จะจับยัดเข้าไปได้ยังไง อาจต้องใช้ข้าวกล้องช่วย
ขย้ำให้เละๆ เหนียวๆ อาจพอได้ แต่ถ้าไม่ต้องกินข้าวได้คงดีกว่ามาก
ตัดน้ำตาลทิ้งไปเลยได้ไหม ดูซิมะเร็งแม่มจะอยู่ยังไง
ผมกลับมาที่บ๊าค บอก มื้อดึกของลูกน่ะมัน vetmedin ว่าแล้วก็ยัดปาก มีงอนนิดหน่อย สะบัดใส่ ผมก็ไม่อยากให้เขาไม่พอใจ
มันอาจสร้างความเครียด ซึ่งไม่ดีต่อร่างกายเขา แต่ยามันจำเป็นต้องกิน
ทำไงได้ล่ะลูก ผมชดเชยด้วยการลูบหัว ขย้ำๆ คอ พร้อมชมว่า เก่งมากลูก ดีมากๆ
เขาคงคิดในใจ ป๊าบังคับอะ บ๊าคไม่ได้อยากกินสักหน่อย .. ทุกวันนี้ ยัดยากันวันละ
13 ครั้ง กินยาวันละ 22 เม็ด ให้น้ำเกลือวันละ 2 ครั้ง เป็นคนยังหนาวเลยมั๊ง ผมว่า
ไม่เป็นไรลูก ป๊าก็ต้องกินยาวันละ 5 เม็ดเหมือนกัน
แค่เรื่องยาก็ต้องจัดเวลาให้ดี เที่ยงคืนแล้ว ไปฉี่กัน วันนี้ลุกง่าย ฉี่ซะ 3 ที่ แถวแท้งค์น้ำ
แล้วยังพาผมไปดูบ่ออีกพัก คงได้ยินอะไร ทำหูตั้ง แต่ปลายหูมันหลุบ rottweiler ทำหูตั้งได้แค่นั้นหล่ะ สรีระของบ๊าคไปทาง rott
ทั้งสีทั้งรูปร่าง เพียงแต่ตัวเล็กกว่า และมีขนสีขาวเป็นแนวจากคอถึงอก ก็สวยดี มีเสน่ห์นะ
ไอ้ลูกชาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น