While I thought that I was learning how to live, I have been learning how to die - Leonardo da Vinci

บทความเหล่านี้ หากเป็นประโยชน์กับท่าน ผมก็ดีใจ หากจะนำไปใช้ที่อื่น ผมก็ยินดี แต่กรุณาอ้างอิงที่มานิดนึง จัดเป็นมารยาทพื้นฐานในการใช้บทความของผู้อื่นใน internet หลายเรื่องผมต้องค้นคว้า แปลเอกสาร ตรวจสอบความถูกต้อง กลั่นกรอง เรียบเรียง ใช้เวลา ใช้สมอง ใช้ประสบการณ์ การก๊อปไปเฉยๆ อาจทำให้คนอื่นคิดว่าคนที่นั่งคิดนั่งเขียนแทบตายห่ากลายเป็นคนก๊อป ผมเจอเพจที่เอาเรื่องของผมไปตัดโน่นนิดนี่หน่อยให้เป็นงานของตัวเอง ไม่อ้างอิงที่มา ไม่ละอายใจหรือ .. สงสัยอะไร comment ไว้ ผมจะมาตอบ แต่ถ้าใครมาแสดงความไพร่หรือด่าทอใครให้พื้นที่ของผมสกปรก ผมจะลบโดยไม่ลดตัวลงไปยุ่งเกี่ยว อยากระบายไปหาที่ของตัวเองครับ หมายังขี้เป็นที่เป็นทางเลยจ้ะ นี่ก็เคยเจอ ไม่รู้พ่อแม่สอนมายังไง!!!

วันอังคารที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2558

บทเรียนจากผีเสื้อ



เช้านี้ .. จริงๆ ก็ทุกเช้าแหละครับ
ผมจะได้ออกไปเดินชายคลองสัก 5-10 นาที
พูดคุยกับลูกๆ ... และ ชื่นชม สิ่งที่เรียกว่าธรรมชาติ
บุหงาส่าหรี กำลังออกดอกสะพรั่ง ลมโชยอ่อนๆ
แดดยามเช้ายังไม่โดนกลีบดอก มันยังคงมีกลิ่นหอมละมุน
ผีเสื้อหลายตัว บินไปรอบต้น ดื่มกินน้ำหวาน พลางหยอกล้อกัน
มันทำให้ผมนึกถึงเพลง butterfly lover's violin concerto ในอีกด้านหนึ่ง
ผีเสื้อ งดงาม เห็นแล้วให้ความรู้สึกดี แต่ชีวิตมันแสนสั้น
ชีวิตคนเรา ก็ไม่ได้ยาวนัก ..
เพราะงั้น มันจะผิดอะไร
ที่บางคน จะเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับชีวิตตัวเอง
ในขณะที่บางคน เลือก สิ่งที่เหมาะสมที่สุด
บางคน เลือกที่จะทนทุกข์ เพื่อบางสิ่ง
ยังมีบางคน บอกว่าเลือกไม่ได้ (มันไม่จริงหรอกครับ)
ผมแค่ได้เรียนรู้ว่า
ทุกสิ่ง ทุกอย่าง มีวัตถุประสงค์ของมัน .. มีเหตุ มีผล
และความบังเอิญ ไม่เคยมีอยู่จริง.

ไม่มีความคิดเห็น: