While I thought that I was learning how to live, I have been learning how to die - Leonardo da Vinci

บทความเหล่านี้ หากเป็นประโยชน์กับท่าน ผมก็ดีใจ หากจะนำไปใช้ที่อื่น ผมก็ยินดี แต่กรุณาอ้างอิงที่มานิดนึง จัดเป็นมารยาทพื้นฐานในการใช้บทความของผู้อื่นใน internet หลายเรื่องผมต้องค้นคว้า แปลเอกสาร ตรวจสอบความถูกต้อง กลั่นกรอง เรียบเรียง ใช้เวลา ใช้สมอง ใช้ประสบการณ์ การก๊อปไปเฉยๆ อาจทำให้คนอื่นคิดว่าคนที่นั่งคิดนั่งเขียนแทบตายห่ากลายเป็นคนก๊อป ผมเจอเพจที่เอาเรื่องของผมไปตัดโน่นนิดนี่หน่อยให้เป็นงานของตัวเอง ไม่อ้างอิงที่มา ไม่ละอายใจหรือ .. สงสัยอะไร comment ไว้ ผมจะมาตอบ แต่ถ้าใครมาแสดงความไพร่หรือด่าทอใครให้พื้นที่ของผมสกปรก ผมจะลบโดยไม่ลดตัวลงไปยุ่งเกี่ยว อยากระบายไปหาที่ของตัวเองครับ หมายังขี้เป็นที่เป็นทางเลยจ้ะ นี่ก็เคยเจอ ไม่รู้พ่อแม่สอนมายังไง!!!

วันอาทิตย์ที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2557

อาทิตย์บักโกรก / Sun. 30 Mar., 2014


ช่วงนี้บ้าอ่านแต่วรรณกรรมครับ 5-6 วันหลังนี่ผมก็หมกมุ่นอยู่กับ บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน สนุกสนาน เร้าใจ ได้ความรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับพิธีการฝังศพ สุสานฮ่องเต้และขุนนาง วิถีชีวิต ความเป็นอยู่ คติความเชื่อของจีน .. จินตนาการของเขาบรรเจิดมากครับ รวมทั้งวาทะศิลป์ที่ใช้ .. กะว่าอ่านจบก็จะต่อด้วยเรื่อง คนขุดสุสาน ซึ่งเป็นต้นแบบของนิยายแนวขุดสุสานของจีน ถือเป็นการปฏิวัติวงการนักอ่านวรรณกรรมของจีนเลยทีเดียว
เมื่อคืนเลยได้นอนตอนตี 4 เนื่องจากมันเป็นหนังสือที่อ่านแล้ววางไม่ลง เช้าก็ตื่น 10 โมง เอาข้าวให้เจ้าบ๊าคก่อน เขาทำท่าไม่อยากกิน เข้าโหมดเบื่ออาหารหมาอีกแล้วมัง หรือไม่สบายท้อง มีอาการท้องไม่ค่อยดี ถ่ายไม่เหมือนปกติ แต่ก็ไม่ถึงกับท้องเสีย ผมจัด Baytril ให้ไป 2 วันแล้ว คุณหมอบอกว่าให้กิน 5 วัน เอหรือค่าไตขึ้น หรืออากาศเปลี่ยน ... เมื่ออาบ๊าคไม่พูด ป๊าก็คิดไปได้สารพัดเรื่องน่ะแหละครับ
ทานมื้อเช้ากับคุณอา ตอนเกือบ 11 โมง ท่านมาตั้งแต่เมื่อเย็นวาน คุยกันไปคุยกันมา ท่านก็แนะนำว่า ต้นไม้ใบหญ้าหาคนมาทำเถอะ มันมากแล้วดูท่าจะทำเองไม่ไหว .. หญ้าน่ะ ผมก็พอไหว วันละนิดวันละหน่อย ปัญหาคือมันไม่ค่อยมีเวลา แต่ไอ้เรื่องปีนขึ้นไปตัดกิ่งมะม่วงนี่ ผมจนปัญญาจริงๆ มะม่วงรอบบ้านคุณอามันเป็นมะม่วงโบราณ ต้นสูงใหญ่ ถ้าตกลงมามีหวังคอหักตาย และผมก็ไม่ได้ปีนต้นมะม่วงมาสัก 20 ปีได้ ไม่สามารถอีกแล้วครับ แก่แล้ว
คุณอาท่านใจร้อนมาก พูดปุ๊ปให้ทำปั๊ป ก็ไปตามคนงานของวัดมา 2 คน วันนี้เป็นวันหยุดเขา เราก็เสนองานนอกเวลาให้ เขามาตอนเที่ยงกว่าๆ ทีแรกพวกเราคิดว่า การตัดหญ้าโดยใช้เครื่องตัดหญ้าคงใช้เวลาไม่นาน ผมบอกบริเวณให้เขา แล้วตามไปดูอีกคนที่เลี่ยงไปตัดกิ่งมะม่วงกับทำความสะอาดกอกล้วย คือตัดใบบางส่วนและบางต้นที่เกะกะทิ้งน่ะครับ
ความที่มันมีมากเหลือเกิน ผมกับพ่อเลยช่วยเขาลากกิ่งมะม่วงไปรวมกันให้เป็นที่เป็นทาง จากนั้นผมก็หันมาหาต้นกล้วย สิ้นแรงก็ตรงนี้แหละครับ ไม่น่าเชื่อว่าการลากต้นกล้วยไปทิ้งจะต้องออกแรงมากมายขนาดนั้น เจ้าหนุ่มนั่นยังคึกคักแรงดี ผมนี่แทบตาย คือเดินอีกไม่ไหวจริงๆ นั่งพัก พอดีขึ้นหน่อยก็ไปช่วยอีก แล้วก็มานั่ง ให้ตายห่า ทำไมมันเหนื่อยอย่างนี้วะ
จนคนที่ไปตัดหญ้า เสร็จงานของเขาแล้วก็มาช่วย ผมดูท่าทีแล้วเหลืองานไม่มาก พวกเขาสบายๆ อยู่แล้ว แต่ผมหัวใจจะวายอยู่แล้ว เลยเลี่ยงกลับมาบ้านตัวเองราวบ่าย 3 ไปอาบน้ำ ทั้งฝุ่นทั้งราดำจากใบไม้กิ่งไม้เคลือบไปทั้งตัว หน้าแดงยังกับกวนอู แต่มันยังไม่จบแค่นั้น .. ผ้ายังไม่ได้ซัก อาบ๊าคยังไม่ได้อาบน้ำ  บ้านยังไม่ได้กวาด ไม่ได้ถู ซึ่งต้องทำก่อนอาบน้ำให้ลูกบ๊าค ไม่งั้นมันจะเท่ากับไม่ได้อาบ คุณลองนึกภาพหมาตัวหมาดๆ ถูลงไปบนพื้นที่มีคราบน้ำลายบ้าง คราบฉี่หยดที่เช็ดไปแล้วบ้าง หมาแก่ก็อย่างนี้
ผมนั่งดูน้ำพุ่งออกมาจากก๊อกอย่างเหม่อลอย พร้อมๆ กับสูบบุหรี่ไปด้วย พลางชั่งใจว่า รึจะรวบยอดไปอาทิตย์หน้าดีวะ ตาผมแทบจะลืมไม่ขึ้นด้วยความเพลียและฝุ่น เรี่ยวแรงหมดสิ้น .. และแล้วก็คิดได้ว่า อย่ามาอ้างน่า มันเป็นหน้าที่ เป็นความรับผิดชอบ เป็นความซื่อสัตย์ต่ออาบ๊าค ผมอาจจะเหนื่อยต่ออีกสักชั่วโมง 2 ชั่วโมง แต่ถ้าผมไม่ทำ เขาจะไม่สบายตัวไปทั้งสัปดาห์ แถมเหม็นสาบ
เมื่อได้ข้อสรุปแล้วก็ ต้องโค้กสิ ตอนนี้ผมต้องการพลังงานพร้อมใช้ กลูโคส ... ความจริงเฮลล์บลูบอยทำงานได้ดีกว่า แต่โค้กกินได้เลย และผมมีเวลาจำกัด จะมานั่งกระเดียดชงน้ำหวานใส่น้ำแข็ง ก็ใช่ที่
บ๊าคอาบน้ำเสร็จตอน 5 โมงเย็น ผมตั้งชามอาหารรอไว้แล้ว ดูท่าจะหิว ไม่โยกโย้เหมือนเมื่อเช้า ผมปล่อยเขาตากลมไว้ให้เท้าแห้ง คือไม่ว่าจะเช็ดดียังไง มันก็ไม่แห้งสนิท สักพักใหญ่ๆ คงแห้ง ผมไปจัดการกับผ้า เสร็จเรื่องผ้า ก็มาหาอาบ๊าค พอบอกว่าไปขี้กัน เขาลุกพรวดพราด ทำท่าดีอกดีใจ เดินเล่นเสียพักใหญ่ และวันนี้ถ่ายแย่ลง อาจตื่นเต้นมากไป มีคนแปลกหน้ามาให้เห็น เขามักทนดูเฉยๆไม่ได้
ปล่อยให้ไอ้ลูกชายเดินและวิ่งจนพอใจ ก็ชวนเข้าบ้าน คงเหนื่อยมากแล้ว พูดคำเดียวก็เดินมายืนบนผ้าเช็ดตัว(ต้องกางแผ่ไปทั้งผืนให้เขาเช็ดเท้า) พอบอก เช็ดตีนก่อน เขาก็ขยับเท้าไปมา 2-3 ทีบนผ้า ผมเอาเข็มขัดออกจากหัวแล้วไล่ เข้าไป เขาก็ไปหมอบรอให้เช็ดก้นให้ .. เช็ดก้นแล้วก็ต้องเช็ดจู๋ด้วย พร้อมกับพ่น Nano Wound ..
เมื่อ 4-5 วันก่อน อาบ๊าคมีเลือดผสมฉี่หยดๆ ผมดูตอนฉี่ มันก็ใสดีนี่หว่า ไม่มีเลือดปน ความยากของอาบ๊าคคือหาหมอ งั้นผมจะตรวจเบื้องต้นก่อนแล้วกัน .. คุณหมอเคยสอนให้ร่นหนังหุ้มลงไปเพื่อดูความผิดปกติ ซึ่งผมก็ทำได้ไม่ดีไปกว่าคุณหมอ (แย่กว่านิดหน่อย) เพียงแต่เขาไม่ดิ้น ไม่ขู่ เท่านั้น โดยรวมๆ ก็ดูไม่มีอะไร มาเห็นที่ปลายหนังหุ้มมีรอยถลอก ผมบีบน้ำที่ค้างอยู่ออกมาให้หมด ใช้ทิชชู่ซับให้แห้ง แล้วดันหนังหุ้มขึ้นไป เอา Nano Wound พ่นใส่
มีลูกเป็นหมาก็อย่างนี้ ถ้ามันเชื่องสักหน่อยคงไม่ต้องมานั่งทำเอาเอง แต่ ดูเหมือนจะได้ผล เขาเลิกเลียมัน วันรุ่งขึ้นก็ไม่มีหยดเลือดผสมฉี่อีก ผมคาดเอาว่า เจ้านี่ชอบฉี่ใส่พุ่มไม้ บางทีใกล้เกินไป อาจเจออะไรคันๆ เข้า เลยทั้งเลียทั้งงับจนเป็นแผล ผมทำเหมือนเดิมทุกครั้งหลังฉี่เสร็จ 2-3 วันก็แผลเกือบหาย
เสร็จกับอาบ๊าคก็ 6 โมงกว่าแล้ว ยังไม่มืดและยังมีแรงเหลือ ผมไปเดินกวาดใบไม้ ถากหญ้าเก็บอีกนิดหน่อย แล้วอาบน้ำอีกรอบ ถึงโต๊ะอาหารผมก็แทบแย่ มื้อเช้าคือข้าวต้มกุ๊ย ฉี่ไปก็ไม่เหลือแล้ว กินเสร็จก็เหนื่อยมาก ตาจะปิดแล้ว บอกอาบ๊าคว่า ป๊าต้องพักแล้ว ขอพักก่อนนะ แต่ก็ไม่ได้นอน หยิบบันทึกจอมโจรแห่งสุสานมาอ่านต่อ จน 2 ทุ่มลุกมาจัดยาให้อาบ๊าค แล้วกะว่าต้องนอนสักงีบแล้ว
ผมตั้งนาฬิกาให้ปลุกในอีก 1 ชั่วโมงข้างหน้า แต่กลับไปตื่นตอน 3 ชั่วโมงข้างหน้า ยังไม่ได้เช็ดหูให้บ๊าค ยังไม่ได้เปลี่ยนผ้าปูที่นอนผืนใหม่ให้เขา ชามของเขามี 4 ใบใช้มื้อละใบ ถ้าขยันผมก็ล้างทุกวัน บางทีก็ใช้หมดค่อยล้าง มันไม่เลอะอะไรนอกจากน้ำลายหมา ส่วนถังน้ำล้างวันละครั้ง เอาล่ะ เหลืองานอีกไม่น้อย มีพักครึ่งกินมื้อดึกด้วย กว่าจะเสร็จก็ตี 2 ครึ่งถึงได้อาบน้ำอีกรอบ แล้วยังจะมานั่งอ่านนิยายต่อจนจบ ได้นอนกันสักที บ๊าคหลับสบายไปนานแล้ว ฝันดีนะไอ้ลูกชาย.

ไม่มีความคิดเห็น: