ตื่น 6 โมง บ๊าคนอนอยู่บนที่นอนตัวเอง บนผ้าแพร
แล้วมันจะอุ่นรึ .. ผมยัด ulsanic แล้วไปเตรียมน้ำเกลือมา จัดท่าหมอบ วันนี้ดูง่ายนะ ส่วนใหญ่พอให้ไปได้สัก
200-300 cc เขาจะเอนลงนอนข้าง ต้องคอยระวังด้วย
เพราะผมนั่งชิดตัวเขา เดี๋ยวตรงที่เสียบเข็มโดนขาเรา ปลายเข็มจะไปโดนเนื้อเขา เขาจะเจ็บ
เสร็จก็กดปิดปากรูให้ดี แล้วไปกินข้าวเช้าก่อน เอามื้อเช้าของบ๊าคออกมาจากตู้เย็น
วางไว้บนที่นอน รอไว้ เขาก็ยังนอนอยู่ท่าเดิม เป็นไรเปล่าวะ เมื่อกี้ยัดยา ดูลิ้นร้อนๆ
มาชวนไปขี้ เดินนำลิ่วๆ ไปหลังบ้าน ท่าทางไม่ค่อยมีแรง
ตัดออกทางเฟื่องฟ้า อ้อมไปชายบ่อ ด้านนี้หญ้าถูกตัดไปแล้วเมื่อเย็นวาน
ค่อยเดินสะดวกหน่อย ไปอึข้างหูกระจง เกือบถึงถนนโน่น ดูท่าทางไม่ค่อยดีเลย ผมก็ว่า
หมดยังลูก หมดแล้วเข้าบ้านกันดีกว่า แล้วชวนเขาเข้าทางรั้ว เขาก็เดินตามมา มาหยุดอึหลังโรงรถอีกนิดหน่อย
ทีนี้เดินนำมาเองเลย พอถึงประตูหลังบ้านก็หยุด ผมเลยต้องเดินนำมั่ง
คอยเหลียวดูว่าจะล้มไหม ดูเหนื่อย ไม่มีแรง แต่มาถึงประตูหน้าบ้านแล้วยังเดินไปดูบ่อ
อะไป ตามใจลูกอยู่แล้ว
เข้าบ้านมาก็นอนแผ่ ไม่หอบ แต่เหมือนเรี่ยวแรงไม่มี
เป็นไรอีกวะนี่ ผมใจเสีย มันจะเร็วขนาดนี้เลยเหรอ
ป๊ายังไม่ได้ทำอะไรให้ลูกได้เท่าไหร่เลย .. ผมนั่งเอาทิชชู่ใหญ่เช็ดเท้าให้
หญ้าสั้นๆ เปียกน้อยหน่อย บ๊าคเป็นหมาที่เดินไม่ยกเท้าสูง ไม่รู้หมาตัวอื่นเป็นรึเปล่า
ผมก็ไม่เคยสังเกต เช็ดเสร็จไปล้างมือก่อน มาป้อนยาก่อนอาหาร อย่ามั่วๆ ..
จากนั้นหยอดตา แล้วพ่นยาให้ ได้เวลามื้อเช้าพอดี
บ๊าคฝืนใจกลืนมากๆ ผมก็อยากให้ของอร่อยเขากินนะ
ถ้ามันจะดีต่อตัวเขา แต่ของอร่อยที่เขากินเอง มันแย่หมด เพราะงั้น บ๊าคต้องกินลูก
ป้อนไปก็ชมไป เก่งลูก อีกคำ จนหมดถ้วย เช็ดปากให้เรียบร้อย พื้นและขาด้วย ..
แล้วไปปั่นน้ำผักผลไม้ เสร็จ ก็ได้เวลายาหลังอาหาร น้ำปั่น เข้าตู้เย็นไปก่อน
ผมไปเข้าห้องน้ำ กลับมาบ๊าคนั่งชันศอกดูอยู่ตรงทางเข้าห้อง หมาข้างนอกมันเห่ากัน
คงอยากรู้มั่ง .. ดี ยังสนใจอะไร ยังลุกไหว
พอเห็นผมไปเอาถ้วยใส่อะไรมาเท่านั้น หมอบลงไปเลย
นี่คืออาการอารยะขัดขืนของจริง ต้องยกตัวขึ้นมาให้ชันศอก เอาขากันไว้ด้านหลัง
ไม่งั้นเขาจะเอนนอน ให้เอาอะไรใส่ปากไม่ได้ วันนี้ผมชิมละ รสชาดโคตรประหลาด
มีผักกาดขาว กระหล่ำ ขึ้นช่าย แอปเปิ้ล น้ำต้มทุเรียนเทศ เอาวะ ไม่ตายก็รอด ..
ป้อนไปด้วยความสงสาร วันหลังอย่าชิม จะได้ไม่ต้องสงสารมาก แต่ปากก็พูดไป กินซะลูก
ของดีน่า อร่อยมั๊ย บ๊าคก็จำใจกลืนไปจนหมดถ้วย ผมเอาไปล้างแล้วมานั่งลูบๆ
ตัวให้สัก 5 นาที
บ๊าคผอมไปมาก กล้ามเนื้อที่ไหล่กับสะโพกหายไป แก้มก็หาย ..
ไม่รู้สินะ การลาจาก มันเป็นเรื่องยากที่จะมองดูเฉยๆ โดยไม่ทำอะไร ทั้งๆ
ที่รู้ว่าสักวันมันก็ต้องเกิดขึ้นอยู่ดี เร็วช้าก็เท่านั้น .. สู้กันต่อนะลูก
วันนี้ป๊าให้แม่ซื้อผักกับปลามาแล้ว เย็นนี้ป๊าจะทำอะไรอร่อยๆ ให้กิน
พรุ่งนี้ป๊าก็จะไปหาวิตามิน C E กับ Omega 3 มาอัดให้ มันต้องดีขึ้นสิลูก อย่างน้อยก็น่าจะแย่ช้าลงหน่อย
เที่ยงกลับไป ร้องเรียก เงียบสนิท ไม่มีเสียงกุกกักเลย
ผมรีบเปิดไฟเข้าไปดู เขามองอยู่ ผมค่อยโล่งอก เอา vetmedin
ยัดปากไปก่อน หยอด ocluvet แล้วไปกินข้าว
ค่อยมาพาบ๊าคออกไปฉี่ เขาเดินวนขวาก่อน ดูท่าเหมือนจะล้มได้ทุกเมื่อ
ระโหยโรยแรงมาก แต่ก็ยังเดินฉี่ไปได้เรื่อยๆ จากนั้นวนกลับมาด้านซ้าย อ้อมมาที่โคนมะพร้าว
ยังไม่ได้ที่ กลับไปใต้ตะขบถึงอึได้ ผมล่ะลุ้น กลัวก้นจะจ้ำลงไปในที่เก็บอึ
ได้ล้างกันสนุกล่ะ รอบแรกผ่านไป .. ไปข้างต้นโมกข์ก็อึอีกนิด ไม่ล้ม ค่อยยังชั่ว
แล้วเขาก็ลากสังขารมาหน้าประตูจนได้ เก่งมากลูก
ผมเอาอึไปตากแดด จะได้เบาๆ ลงหน่อย ฝนคงไม่ตกแล้วมั๊ง
เข้ามาเช็ดก้นให้ หยอดตาอีกที พร้อมกับผักปั่น บ๊าคทำหน้าแบบว่า
ทรมานใจชิบหายเลยป๊า ผมก็ได้แต่บอกว่า ของดีน่าลูก กินให้หมดเลย เดี๋ยวป๊าให้รางวัล
ไม่รู้เขาสนรางวัลรึเปล่า แต่ผมก็ป้อนไปจนหมดน่ะแหละ วิตามินทั้งนั้น
แล้วชมกันหน่อย เก่งมากครับลูก มาป๊ามีรางวัลให้ ผมไปเปิดถุงปลาเส้นหมา
ผงกหัวมองเลยครับ จากท่าหมอบแบบว่า ป๊ารังแกบ๊าคอะ
ผมดึงปลาเส้นให้สั้นๆ จะได้ไม่ระคายกระเพาะเขามากนัก
ถ้ามันยังทำงานไม่ดี เอาใส่อุ้งมือ เขาลุกมาเลย เลียทีเดียวหมด แต่นั่นหลังจากดมๆ
ดูก่อนนะ เหลือเชื่อจริงๆ .. อ้อ แค่ 2 เส้นน่ะครับ
พอให้รู้ว่าไม่ดื้อแล้วมีรางวัล แต่เขาก็งอนสะบัดไปนอนหมอบใต้โต๊ะคอมอยู่ดี
แล้วก็แลบลิ้นถี่ๆ จะอ้วกเปล่าวะ ผมนั่งดูอยู่ จนได้เวลาต้องกลับไปทำงานแล้ว
ก็บอกเขาว่า อยากอ้วกก็อ้วกไปลูก แล้วลุกหนีไปที่อื่นนะ เย็นป๊ามาเช็ดให้
เมื่อช่วงเช้า ผมไล่งานไปกว่าครึ่ง อีกสักชั่วโมงคงเสร็จ
ผมเร่งงานก่อน จะได้อ่านข้อมูลเรื่องวิตามินให้ละเอียดอีกที พรุ่งนี้ต้องไปซื้อ จะได้ไม่ซื้อผิดพลาด
ที่ดูไว้คือ
C 1000mg ต้องเป็นแบบสกัดธรรมชาติ BioC
– blackmore น่าจะโอเคที่สุด มีสารเสริมการทำงานของ C.. บ๊าครับได้ถึง 1000mg ต่อวัน ซึ่งคุณหมอบอกว่า B,
C ละลายในน้ำ ถ้าเกินก็ฉี่ออกมาเอง แต่จะกินยังไงให้ได้ประโยชน์สูงสุด
B complex ก็น่าจะเป็นของ blackmore อีก
E บ๊าคกินได้ที่ 400 iu ยาวๆ คุณหมอบอกว่า
มันละลายในไขมัน ถ้ากินมากกว่านี้ จะสะสม ต้องมีช่วงพักยา
Omega 3 มีในน้ำมันปลา ของ mega โรงพยาบาลเคยให้กิน
มันก็น่าจะปลอดภัย ทั้งเรื่องของค่า EPA EHA สารตกค้าง ตัวพา
เปอร์เซนต์ของ omega 3 และ 6 บ๊าคใช้ dose 1000mg ต่อวัน
ต้องอ่านเยอะครับ ของพรรค์นี้มีขายหลายยี่ห้อ
บางยี่ห้อตัวเดียวกันสกัดมาคนละอย่าง ต้องดูว่ามีสัดส่วนยังไง อะไรเท่าไหร่ ผมต้องการยับยั้งการเจริญเติบโตของเซลล์มะเร็ง
ต่อต้านอนุมูลอิสระ ให้ร่างกายได้รับสารอาหารที่พอเพียง และใช้ไขมันเป็นพลังงาน ..
ตัดคาร์โบไฮเดรตที่เซลล์มะเร็งชอบ ตัดเนื้อสัตว์ที่จะสร้างของเสีย เท่าที่จะทำได้
การเลือกซื้อก็ตามวัตถุประสงค์น่ะแหละครับ
อ่านไปทั่ว ทั้งของหมาของคน ไม่เคยคิดมาก่อนว่า ชีวิตนี้จะต้องมารู้ในระดับ
advance ทั้งเรื่องมะเร็ง อาหารต้านมะเร็ง วิตามิน .. เพื่อบ๊าค
ไม่มีอะไรมากเกินไป กับลูกชายคนสุดท้าย .. ผม copy
ไว้อ่านซ้ำด้วย อ่านคร่าวๆ มันก็เข้าใจ แต่ไม่แจ่มแจ้ง
ใช้เวลาไป 2 ชั่วโมง ก็ได้เวลากลับบ้านพอดี
วันนี้พ่อแม่ไม่อยู่ ผมกลับมาถึง ก็เรียกบ๊าคก่อน เงียบ
เปิดไฟเข้าไปดู ยังอยู่ใต้โต๊ะคอมที่เดิม ไม่มีอ้วก และยังชันศอกได้อยู่ ผมยัด ulsanic ก่อน แล้วไปเดินสูบบุหรี่หน้าบ้าน บ๊าคยังลุกเดินได้ มานั่งจดจ่ออยากออกไป
ผมค่อยใจชื้นขึ้นหน่อย บอกเขาว่า รอแป๊ปลูก เขาก็ไปนอนหมอบรอ พอได้ออกมา ก็เดินลิ่วๆ
ไปหลังบ้าน แต่ท่าทีเหมือนหมดเรี่ยวหมดแรง ผมบอกช้าๆ หน่อยก็ได้ลูก
คิดว่าที่เขาเดินเร็วเพื่ออาศัยแรงส่ง ผมก็คอยลุ้นว่าจะล้มตรงไหน
ไปฉี่ใส่เฟื่องฟ้าก่อน ค่อยวนไปชายบ่อ ยังเดินไหวถึงจะดูแย่
เขาว่าหมาเนี่ยมันอึด ไม่เต็มที่จริงๆ มันไม่ล้มหมอนนอนเสื่อหรอก คงจริง ..
เดินวนไปมาพักใหญ่ก็ไปได้ที่เดิม ข้างหูกระจง คงวางขาได้กำลังสบายล่ะมั๊ง
อึดีขึ้นเรื่อยๆ แต่ด้วยความที่เป็นอาหารปั่น มันก็ออกมาเล็กๆ เป็นสาย จับตัว แต่ไม่เป็นก้อน
ผมก็เป็นห่วง กลัวไม่ไหว ถาม หมดยัง หมดแล้วเข้าบ้านกันดีกว่า
ไม่เข้า งั้นเดินต่อไป เขาก็วนมาปล่อยอีกทีข้างกอกล้วย คราวนี้เข้าบ้านได้ละ
ได้ลุ้นอีกรอบว่าจะถึงห้องไหม สภาพผมตอนนี้ ไม่แน่ใจว่าจะอุ้มเขาได้ไกลแค่ไหน
วันนี้เขาเดินนำ ผมก็คอยบอก ตรงไปลูก ตรงไป ถึงห้องจนได้ เข้าไปเขาก็ล้มตัวลงนอนทันที
ผมเช็ดก้นให้ก่อน แล้วยืนดูสภาพเขาพักนึง ดูการหายใจให้มันโอเคก่อน
แล้วค่อยเก็บอึไปทิ้ง คิดๆ ถ้าเขาหายใจไม่ออกจะทำยังไง ก็คงไม่ต้องทำอะไร
นอกจากนั่งอยู่ข้างๆ เขา จนเขาจากไป อย่างที่เคยทำ ..
ผมได้แต่หวังว่ามันคงไม่เร็วจนเกินไปนัก หวังว่าสิ่งที่ผมพยายามทำ จะช่วยอะไรเขาได้บ้าง
ยืดเวลาได้บ้าง อะไรทำนองนั้น
ไปปล่อยหมาพ่อ แล้วมาเตรียมอาหารให้บ๊าค ผมกำลังคิด
หรือให้ผักกับปลามันไม่พอจริงๆ วิตามินกับ fatty acid
ยังไม่ได้ให้ แค่ 1 วันแย่ขนาดนี้ งั้นวันนี้ป๊าให้กิน ผัก ปลา กับ n/d ด้วยแล้วกัน พ่อต้มปลาไว้ให้แล้ว ผมอุ่นจนเดือด เคี่ยวให้น้ำเหลือน้อยหน่อย
จะเอาน้ำมาใช้ต่อ หั่นฟักทอง กะหล่ำ กะหล่ำดอก ผักกาดขาวใส่หม้อ แล้วเอาน้ำ จากปลาต้มใส่นิดหน่อย
แล้วต้มไฟอ่อนๆ กลับผักจนสุกดี ก็มานั่งประดิบประดอยแกะปลา
ขณะเดียวกันก็เอาผักไปผึ่งพัดลมให้เย็นลงหน่อย ขยี้ปลา แล้วใส่ไปคลุกเคล้า
ไปเปิดกระป๋อง n/d ใส่ลงไปคลุกเคล้าให้เข้ากัน
จากนั้นใส่เครื่องปั่น ได้อาหารอันโอชะ 1 ชาม ซึ่งบ๊าคจะกินได้ 4-5 มื้อ
แค่ได้ยินเสียงเครื่องปั่น บ๊าคก็เอาหัวไปมุดใต้เตียงแล้ว
ตอนแกะปลา ยังมาหมอบดูตรงทางออกอยู่เลย ผมลองให้ไข่ปลานิล เขาก็กินเองนะ
นึกว่าจะกระตุ้นล่อลวงได้ ไม่เลยสักนิด แต่มันไม่มีปัญหาหรอกลูก หนูอยู่ตรงไหน
ป๊าก็ลากออกมาป้อนข้าวได้อยู่แล้ว มันไม่มีทางเลือก ยังไงก็ต้องกิน แค่นั้นเอง ..
ใน n/d มีตับหมู เนื้อ โปรตีนเยอะอยู่ มีกลิ่นตับนำ
ก็ดูจะฝืนใจกลืนน้อยกว่าผักผลไม้ปั่นเยอะเลย
กินเสร็จ ตามด้วยน้ำเกลือ แล้วพ่นยา เล็บยาวแล้ว
ตัดเล็บสักหน่อยคงดี ท่าจะไม่มีแรงจริง ไม่ดิ้นเท่าไหร่ ตัดเสียเลย พรุ่งนี้อาบน้ำ
ถ้าอาบไหวอะนะ จากนั้นไปกวาดบ้าน หวีผม 3 ทุ่มพอดี ป๊าขอพักแป๊ปนึงนะ
ค่อยไปล้างชามน้ำให้ 4 ทุ่มก็ได้เวลาสมุนไพร ยัดปากไปถึงโคนลิ้น แต่ลืมปิดปากทีนึง
พวกยังปลิ้นออกมาได้ ใส่เข้าไปใหม่ ปิดปาก แล้วเอาหัวชนปากก็ปลอบโยน กลืนลงไปลูก
บ๊าคคงคิดในใจ ก็ต้องกลืนดิ ปิดปากอยู่อย่างนี้ เอาล่ะป๊าไปอาบน้ำก่อนนะ เดี๋ยวมา
11.10 pm ให้กิน vetmedin อีกชั่วโมงจะได้กินมื้อดึก ต้องขุนๆ กันหน่อย ผมก็หิวขึ้นมาอีก
ไปหาข้าวกิน ทีนี้แกงไตปลามันโคตรเผ็ด เลยต้องตามด้วยขนมหวาน แค่แกะห่อขนม
บ๊าคก็ลุกจากข้างหน้าต่างมานั่งมอง ผมหันไปเห็นก็ขำ ถามเขาว่า ทำไมลูก หิวเหรอ
อันนี้หนูกินไม่ได้ รออีกหน่อย เดี๋ยวป๊าจัดมื้อดึกให้ สลดไปเลยครับ
เมื่อเย็น แม่มีบัวลอยไข่หวานมา ผมนั่งกินบัวลอยไป
บ๊าคก็ลุกมานั่งดู คือผมมานั่งกินยั่วเขาที่ฐานบันไดน่ะ บ๊าคก็มานั่งมองใกล้ๆ
น้ำลายยืดๆ ผมเลยเก็บไข่ไว้ให้เขา เอาช้อนสับๆ ให้เล็กแล้วบี้หน่อย พอยื่นชามให้ บ๊าคเลียกินเองจนเกลี้ยง น่าชื่นใจ
เรียกไปฉี่ เขาก็ลุกมา พอเห็นเข็มขัด หันหนี พอเรียกอีกที
ก็เดินมาให้ใส่แบบไม่อยากใส่ คงเจ็บแถวๆ คอ อาจเป็นก้อนที่หนังข้างๆ โคนคอ
ผมก็คิดๆ .. แล้วจะทำไงได้วะ แบบคล้องอกก็จะไปโดนก้อนที่ไหล่
สะพายแล่งก็อีกน่ะแหละ ไม่ใส่ก็คงไม่ได้ เดี๋ยววิ่งไล่ใครไป ผมคงตามไม่ทัน
เลยได้แต่บอกให้หยุด กับเดินตามให้ทัน จะได้ไม่ต้องรั้งกัน
พักนี้ผมก็ไม่ค่อยรั้งเขาเท่าไหร่ ปล่อยตามใจ ถ้าไม่ใช่กำลังจะเหยียบกองขี้หมา ..
หมาใครไม่รู้ ชอบมาแอบอึไว้ในสวนหลังบ้าน บางทีมาถึงหน้าบ้าน หมาใหญ่
อึก้อนเบ้อเริ่ม เลี้ยงหมาดีเนอะ ให้ไปขี้บ้านคนอื่น
คืนนี้บ๊าคอึด้วย เสร็จเข้ามา ก็เดินตุบตับขึ้นที่นอน
ให้นอนสักพักก่อน เดี๋ยวค่อยปลุกมากินมื้อดึก กินได้ทีละน้อย ผมก็ให้กินทุก 6
ชั่วโมงไปแล้วกัน เดี๋ยวค่อยๆ เพิ่มปริมาณ ยังดีที่หลับได้ มีฝัน มีละเมอตะกุยขา
บ่นนั่นนี่ บ่นป๊ารึเปล่าไม่รู้ ฟังไม่รู้เรื่อง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น