ดูศพไปพร้อมๆ กับดูใจตัวเอง .. แล้วก็ไม่ไหว ใจมันสั่น
เรา หน้าตาดี รูปร่างดี เราฉลาด สารพัดจะดี
มันหลงตัวเองมานานเกินไป
จิตเลยเกิดอาการ รับไม่ได้ .. กับความจริงที่เห็น
แล้วกลับไปดูต่อ ต้องอดทนให้เกิดผล
ของมันเคยทำได้
ความน่าจะเป็นคือ ควรทำได้ดีกว่าเดิม
อีกพัก คงก้าวหน้า เอาไปพิจารณาในสมาธิได้
แต่ตัวเรามันก็แรงนะ ไม่แรงเท่ากันคงเอาไม่อยู่
อย่างนี้เห็นผลเร็วทันใจ ตัวตนหายไปบาน
คุมความคิดได้มากขึ้น ละวางได้เร็วขึ้น ... ก็ไม่เลว
“เราปฎิบัติเพราะความอยาก ให้เป็นไปเพื่อความไม่อยาก”
... ง่ายๆ อย่างนั้น ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น