While I thought that I was learning how to live, I have been learning how to die - Leonardo da Vinci

บทความเหล่านี้ หากเป็นประโยชน์กับท่าน ผมก็ดีใจ หากจะนำไปใช้ที่อื่น ผมก็ยินดี แต่กรุณาอ้างอิงที่มานิดนึง จัดเป็นมารยาทพื้นฐานในการใช้บทความของผู้อื่นใน internet หลายเรื่องผมต้องค้นคว้า แปลเอกสาร ตรวจสอบความถูกต้อง กลั่นกรอง เรียบเรียง ใช้เวลา ใช้สมอง ใช้ประสบการณ์ การก๊อปไปเฉยๆ อาจทำให้คนอื่นคิดว่าคนที่นั่งคิดนั่งเขียนแทบตายห่ากลายเป็นคนก๊อป ผมเจอเพจที่เอาเรื่องของผมไปตัดโน่นนิดนี่หน่อยให้เป็นงานของตัวเอง ไม่อ้างอิงที่มา ไม่ละอายใจหรือ .. สงสัยอะไร comment ไว้ ผมจะมาตอบ แต่ถ้าใครมาแสดงความไพร่หรือด่าทอใครให้พื้นที่ของผมสกปรก ผมจะลบโดยไม่ลดตัวลงไปยุ่งเกี่ยว อยากระบายไปหาที่ของตัวเองครับ หมายังขี้เป็นที่เป็นทางเลยจ้ะ นี่ก็เคยเจอ ไม่รู้พ่อแม่สอนมายังไง!!!

วันอังคารที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2557

สาเหตุ และวิธีแก้ไขอาการชัก / Tue. 21 Oct., 2014



เมื่อคืนบ๊าคชัก 2 รอบ ตอน 4 ทุ่มครึ่งกับตอน ตี 2 ครึ่ง .. ครั้งแรกผมตกใจมากลงไปนั่งจับเขย่า ก่อนคิดว่าละเมอ ไม่ใช่แล้ว นั่งมองไปลูบไปแรงๆ จะรอดไม๊เนี่ย ก็บอกเขา จะไปก็ไปลูก ไม่เป็นไร ป๊าอยู่ตรงนี้นะลูก ราว 1-2 นาทีก็หยุด เหมือนมันนานมาก
จากนั้นก็ดูหายใจปกติ แต่กระสับกระส่าย ลุกชันศอก นอนตะแคงลง กลับตัวไปมาด้วยขาหลังของตัวเอง ผมรอดูอยู่สักชั่วโมงกว่า ชวนไปฉี่ ไม่ลุก ผมก็พยายามดึงตัวเขาขึ้น เหมือนขาหลังเขาไม่เอาด้วย คิดว่าถ้าได้ขับถ่ายคงดีขึ้น เป็นเพราะสารพัดวิตามินที่อัดเข้าไปรึเปล่า รออีก 30 นาทีลองอุ้มตัวเขาขึ้น คราวนี้เขายอมลุก ไปฉี่ก็เดินได้เองโดยไม่ต้องพยุง เซนิดหน่อยช่วงแรก
ผมตัดสินใจลงมานอนข้างๆ เขา ห่มผ้าแพรให้ ราวตี 2 ครึ่งก็ชักอีกรอบ ผมหลับตื้นๆ อยู่ ตัวชิดกับตัวเขา พอเขาชักก็รู้ตัว ลุกขึ้นมาลูบตัวเขาแรงๆ เวลาในการชักสั้นกว่าครั้งแรก ฉี่ราดหน่อย อึไม่แตก เอาล่ะผ้าเปียกฉี่ เอาออกไปก่อน เช็ดหน้าตา เช็ดพื้น .. ผมนั่งดูจนแน่ใจว่ารอดละ
ดูการหายใจกับการเต้นของหัวใจน่ะครับ ผมอยากให้เขานอนสบายๆ เลยยกที่นอนเขาลงมาอีกรอบ ใช้ผ้ายางวางด้านบนเหมือนเดิม แล้วพลิกตัวเขาขึ้นไป เขาชันศอกขึ้น แล้วก็นอนตะแคงพาดหัวลงมาบนแขน หลายรอบ สุดท้ายก็หลับ ผมเลยหลับมั่ง รู้ตัวอีกทีตอนเขาลุกลงไปจากที่นอน กลายเป็นที่นอนเกะกะ ผมเลยยกขึ้นเตียงไป แล้วลากเขามานอนใกล้ๆ จะได้กอดเขา ถ้าชักอีกจะได้รู้ด้วย
ตี 5 ตื่นมายัด ulsanic แล้วหลับต่อ 6.20 ต้องตื่นแล้ว เก็บหมอนตัวเองโยนขึ้นเตียง เอาผ้าแพรเปียกฉี่ไปแช่ไว้ก่อน พอชวนไปฉี่กัน เขาลุกมาเองเลย แล้วเดินนำไปหลังบ้าน จริงดิ มันไกลนะลูก เดินไม่นานนัก อึฉี่จนพอใจ กลับถึงห้องอย่างปลอดภัย ให้พักสักครู่ ระหว่างนั้นก็ไปกินข้าวเช้าของตัวเอง เซ็งชิบหาย กินกาแฟก็ไม่ได้ ต้องกินข้าวกับยา 3 เม็ดแทน เสียเวลาว่ะ เสร็จก็พอดีเวลา ป้อนมื้อเช้าให้บ๊าคต่อ ไม่ต้องกิน cavumox แล้วก็ใช้เวลาระหว่างยาน้อยลงหน่อย
บ๊าคก็เอร็ดอร่อยไปตามเรื่อง คือกินไปน้ำตาร่วงไปด้วยน่ะ ผมล้อเล่นน่า ก็แค่ .. บ๊าคสบตาทุกคำที่ป้อนเท่านั้นเอง โชคดีจังที่หมามันบีบน้ำตาไม่ได้ จากนั้นตามด้วยน้ำเกลือกับยามื้อเช้า ผมหยุดวิตามินก่อน
ทีแรกคิดจะไปหาหมอแต่เช้าเลย แต่ติดที่ลูกน้องผมแม่งหยุดติดกันมา 3 วัน วันนี้มันมา ลูกพี่มันหาย เขาจะว่าเล่นอะไรกัน อีกอย่างกว่าหมอจะเข้าก็ 8.30 ผมเข้า office ก่อนดีกว่าค่อยโทรคุย เผื่อมันช่วยอะไรไม่ได้แล้ว ก็แล้วกันไป คือต้องรับสภาพน่ะครับ ผมก็เตรียมรับสภาพอยู่ .. ถึง office ก็ส่งมอบงานให้ลูกน้องที่รักยิ่งของผม แล้วเปิดเนทดูเรื่องชักก่อนเลย อ่านๆๆ จน 8.40 โทรไปเล่าอาการให้คุณหมอวรรณพงศ์ฟัง ท่านก็สรุปมาหลายเรื่อง
1. ระบบประสาท
2. ระดับน้ำตาลในเลือดต่ำ
3. แคลเซียมในเลือดต่ำ
ผมพยายามไล่งานรอบเช้า แล้วบอกเจ้านายว่าขอลาตอน 10 โมง แต่บ่ายจะเข้ามาอีก กลับบ้าน เข้าเมือง การไม่ได้ขับรถมา 2 เดือน บวกกับความไม่มั่นใจในโรคของตัวเอง ทำให้เกร็งๆ นิดหน่อย ไปซื้อยาตามที่คุณหมอท่านแนะนำ แล้วตรงกลับบ้านเลย ถึงบ้าน 11.30 .. ได้ยามา 3 อย่าง
1.      Neurontin 300 mg 30 เม็ด .. ยากันชัก (วัตถุประสงค์อื่นๆ คือบรรเทาการปวดปลายประสาทได้ด้วย) ซึ่งมีผลข้างเคียงบานเต แต่ที่ผมเจอแล้วคือ บ๊าคหลับเป็นตาย เขย่าก็ไม่ตื่น กรนแบบครอกฟี้ซึ่งไม่เคยเป็น ไม่รู้ว่าอาจจะด้วยความเพลียจากเมื่อคืนด้วยหรือเปล่า อีกอย่างคือ เดินเซเหมือนคนเมา คล้ายทรงตัวดีๆ ไม่ได้ ไม่รู้เป็นปฏิกิริยาจากสมอง หรือกล้ามเนื้อขา .. ร้านขายยาส่ง กล่องละ 960 มี 3 แผงๆ ละ 10 เม็ด ถ้าขายปลีกผมเห็นเขียนไว้ว่าแผงละ 430
2.      กลูโคส 50% ขนาด 10 cc 3 กล่อง ..มันคือสำหรับฉีดน่ะแหละ แต่บ๊าคเอามากินเพื่อเพิ่มน้ำตาลในเลือด .. ขายเป็นกล่อง กล่องละ 10 หลอด 47 บาทต่อกล่อง
3.      Aluminium Hydroxide 100 เม็ด .. ร้านขายยาขายส่ง หยิบมาให้ผมดู 2 กระปุก มีส่วนผสม 4 ตัวหลัก ผมเลยโทรหาคุณหมอ ท่านว่าแอนตาซิลน่ะแหละ พร้อมบอกมิลลิกรัมต่อกิโลกรัมต่อวัน ผมก็ยืมเครื่องคิดเลขเขากดๆ น้องเขาก็ไปหยิบแอนตาซิลมาเทียบส่วนผสม บ๊าคต้องใช้วันละราว 2700 mg ถ้าแอนตาซิลต้อง 5 เม็ด อีกอันในกระปุก 3 เม็ดจบ ผมเลือกอันนี้ มีส่วนผสมของ Aluminium Hydroxide,  Magnesium Trisilicate, Kaolin กับอะไรอีกตัวจำไม่ได้ ตัว aluminium hydroxide มากสุด ต่างจากแอนตาซิล แต่ผมต้องการใช้งานตัวนี้จับฟอสเฟต .. อันนี้นับเม็ดขายครับ 100 ละ 80 .. ผมเอามา 100 เม็ดเลย คงต้องกินกันยาว
4.      ไซริงค์ 10 cc ไว้ป้อนกลูโคส
5.      สายน้ำเกลือ วันก่อนลืมซื้อ
ด้วยความหวัง ผมจัด neurontin ยัดปากบ๊าคไปก่อน 1 เม็ด จะได้ไม่ชักอีกนะลูก ตามด้วย vetmedin พอเที่ยงกว่าชวนไปฉี่ ดูดีขึ้นหน่อย คิดว่ายายังไม่ออกฤทธิ์นะ ป้อนมื้อเที่ยง แล้วผมก็มานอนข้างๆ .. เขาหลับสนิท แบบไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรทั้งสิ้น ผมไม่เคยเห็นอย่างนี้มาก่อน จนเริ่มกังวล ได้แต่นั่งดูเขาหายใจ เสียงมันครอกฟี้จริงๆ นะคุณ พอเสียงครอกแปลกๆ ผมก็เอานิ้วเข้าไปดึงลิ้นให้ยื่นออกมา อย่างเวลาวางยา หมาไม่รู้ตัวก็ต้องดึงลิ้นมาข้างๆ ไม่ให้ปิดทางเดินหายใจ ผมคิดอย่างงั้นน่ะครับ
บ่าย 2 กลับไปทำงาน ทีนี้นั่งดูข้อมูลยา gabapentin ดิ ก็ไม่มีทางเลือกมากนัก ไม่ใช้อาจชัก ใช้ก็เดินโซเซ หลับ ก็ดีแล้ว หลับมากๆ เผื่อร่างกายจะดีขึ้น
เย็นกลับไปด้วยความลุ้น หลับตายไปยังวะ เข้าบ้านก็เรียก ทั้งๆ ที่รู้ว่าเขาไม่ส่งเสียงตอบมาตั้งนานแล้ว ตอนเขาดีๆ จะมีเสียงงิ๊งงั๊งนิดหน่อย พร้อมลุกมาเดินวนแบบตื่นเต้น ป๊ามาแล้ว จะได้กินมื้อเย็นแล้ว .. ผมจะได้เห็นภาพแบบนั้นอีกมั๊ยเนี่ย .. แต่ วันนี้ ลุกมานั่งชันศอก มองหน้า ส่ายหางดุ๊กๆ อื้ม ดีกว่าที่คิด ผมก็ดีใจทักไป เป็นไงลูก ดูดีนี่ แล้วยัด ulsanic ไปเม็ด
ชวนไปอึ ก็วิ่งเหยาะๆ นำไปหลังบ้าน เซแซดๆ ไปเรื่อยล่ะครับ แต่ก็ยังอึ 2 ที่ ฉี่เป็น 10 ที่มั๊ง สุดท้าย นั่งลงไปบนหญ้าเลย หมดแรง ผมก็นั่งยองๆ คุยด้วย ถามเขาว่า เป็นไง เหนื่อยมากเหรอ ยังเดินไหวปะ ให้ป๊าอุ้มพาดบ่ามั๊ย เขาก็มองตาเหมือนอยากตอบคำถามเรานะ แต่มันพูดไม่ได้ก็จนใจ .. พักใหญ่เขาก็ลุกขึ้นเดินต่อ นั่งลงไปอย่างนี้ 2 รอบ ต้องชวนเข้าบ้านอย่างจริงจังถึงยอมเข้า ผมต้องบอกว่า พรุ่งนี้เช้ามาเดินใหม่ก็ได้ ยังไม่จะตายคืนนี้ใช่ไม๊ล่ะ พูดไปก็ใจหายเองเหมือนกันครับ อยู่กันแบบไม่รู้เวลาจริงๆ อย่างนอนอยู่ดีๆ ท่าทางไม่มีอะไร อยู่ๆ ชักตาตั้ง ใครจะรู้ ท่าทางดูดีๆ อีกนาทีข้างหน้าจะเป็นยังไง
อ่ะ the show must go on เช็ดก้นก่อน ให้กินมื้อเย็นอันแสนอร่อย ..ให้น้ำเกลือ แล้วกวาดบ้าน ต้องเตรียมอาหารมื้อต่อไป แต่ผมรู้สึกเหนื่อยจัง เลยนั่งพักอยู่ครึ่งชั่วโมง ค่อยไปเป็นพ่อครัวหัวหมา เอาข้าวกล้องมาหน่อย ล้างแล้วเอาไปต้มทิ้งไว้ก่อน เอาผัก 6-7 อย่างออกมาจากตู้เย็น ล้าง หั่น เอาไปใส่หม้อ เติมน้ำพอท่วม  ตั้งไฟอ่อนๆ ไว้ เพราะผมต้องแกะปลาโออีกครึ่งค่อนชั่วโมง แล้วคิด ทำไมกูไม่ซื้อทูน่ากระป๋องมาวะ เขาว่าของกระป๋องให้งดเลยดีที่สุด แกะแล้วขยี้ให้แน่ใจ ว่าไม่มีก้างสักกระผีก เอาไปใส่รวม ต้มอีกพักใหญ่ ให้แน่ใจว่าสุกจริง จากนั้นเอามาผึ่งพัดลมให้หายร้อน คนกันจนปวดมือแหละครับ ตอนนี้น้ำจะหายไปหมดแล้ว พอเย็นได้ที่ก็เอา n/d ใส่ แล้วจะปั่นยังไง ..
ก็ตักใส่ที่ปั่นไปก่อนครับ แล้วเติมน้ำลงไป มันจะปั่นได้ เมื่อละเอียดจนพอใจก็เทใส่ชามใหญ่ๆ ไว้ก่อน เพราะการเติมน้ำแต่ละรอบอาจไม่เท่ากัน ปั่นเสร็จแล้วจึงควรคนอีกทีให้ส่วนผสมทุกอย่างเข้ากันดี จ ากนั้นใส่ทัพเพอร์แวร์เข้าตู้เย็นไว้ จะกินได้หลายมื้อหน่อย
4 ทุ่มครึ่งแล้ว อาบน้ำหน่อยดีกว่า แล้วมานั่งเขียน diary ไว้หน่อย ก็ 5 ทุ่ม vetmedin นะลูก เดี๋ยวเที่ยงคืนจะได้กินมื้อดึกกัน

ไม่มีความคิดเห็น: