While I thought that I was learning how to live, I have been learning how to die - Leonardo da Vinci

บทความเหล่านี้ หากเป็นประโยชน์กับท่าน ผมก็ดีใจ หากจะนำไปใช้ที่อื่น ผมก็ยินดี แต่กรุณาอ้างอิงที่มานิดนึง จัดเป็นมารยาทพื้นฐานในการใช้บทความของผู้อื่นใน internet หลายเรื่องผมต้องค้นคว้า แปลเอกสาร ตรวจสอบความถูกต้อง กลั่นกรอง เรียบเรียง ใช้เวลา ใช้สมอง ใช้ประสบการณ์ การก๊อปไปเฉยๆ อาจทำให้คนอื่นคิดว่าคนที่นั่งคิดนั่งเขียนแทบตายห่ากลายเป็นคนก๊อป ผมเจอเพจที่เอาเรื่องของผมไปตัดโน่นนิดนี่หน่อยให้เป็นงานของตัวเอง ไม่อ้างอิงที่มา ไม่ละอายใจหรือ .. สงสัยอะไร comment ไว้ ผมจะมาตอบ แต่ถ้าใครมาแสดงความไพร่หรือด่าทอใครให้พื้นที่ของผมสกปรก ผมจะลบโดยไม่ลดตัวลงไปยุ่งเกี่ยว อยากระบายไปหาที่ของตัวเองครับ หมายังขี้เป็นที่เป็นทางเลยจ้ะ นี่ก็เคยเจอ ไม่รู้พ่อแม่สอนมายังไง!!!

วันศุกร์ที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2557

กำแพงพลูด่าง / Fri. 3 Jan., 2014

ว่าจะตื่นแต่เช้า เช้าของผมปาเข้าไป 9 โมงสิบห้า ถามลูกชาย บ๊าคหิวมั๊ย ส่ายหางดุ๊กๆ เลย คงหิวมาก ผมลุก เขาก็ลุกตามทันที ชามถึงพื้นเขาก็ไม่รีรอ ผมลงนอนต่อเหมือนเมื่อวาน เขาเรียบร้อยแล้วมาหมอบอยู่ข้างๆ ที่พื้นเย็นๆ 15 นาทีต่อมาก็ลุกมาเอายายัดปาก เช้านี้ไม่ค่อยโอ้เอ้เท่าไหร่คงปวดอึมาก อึดูปกติดีแล้ว มีมากด้วย
เสร็จเรื่องกับลูกบ๊าค ผมก็หาข้าวกินก่อน ต้องใช้แรงงานเดี๋ยวเป็นลมตาย แดดแรงๆ ด้วยสิ แล้วก็มานั่งกินกาแฟ เอาที่นอนบ๊าคไปตากใหม่ วันนี้เอาแอลกอฮอลพ่นตรงที่เลอะฉี่จนชุ่ม มันช่วยได้ วันก่อนผมลืมพ่น ตากแดดเฉยๆ พอเอาเข้ามาแล้วไม่หายเหม็น เอาผ้าห่มไปตาก แล้วเริ่มงาน
จะทำร้านเป็นแบบผนังให้พลูด่างเลื้อย ก็ไปหาไม้ที่โรงเก็บไม้บ้านอา บอกวิญญาณคุณอาเขาก่อน ขอไม้นะ ต้องบอกครับเจ้าที่เจ้าทางมี ผมว่าเขาไม่ไปไหน เขาเป็นคนที่ห่วงบ้านมากๆ ผมเคยเจอแล้วด้วย ไว้จะเล่าคราวหลัง .. รื้อๆ ดู รกชิบหาย มีปลวกด้วย คงต้องจัดการทีหลัง ได้ไม้แล้วก็ขนมา
ต้องถากหญ้าด้วย มันรกเกินไป เอาจอบถากมาลับก่อน แล้วตามด้วยดาบและมีดพร้า ตั้งใจจะล้างดงกล้วยบางส่วนด้วย .. ใช้เวลาถากหญ้าพอสมควร ด้วยความตื่นเต้น กลัวเจองูครับ ทำไปช้าๆ มันจะได้หนีทัน เสร็จก็ปักหลัก วางราว แล้วเอาพลูด่างยักษ์มาเลื้อย แปลกที่ผมไม่เคยรดน้ำ มันกลับเลื้อยได้ยาว 2-3 เมตร อันหนึ่งยาวตั้ง 6 เมตรกว่า จับพาดๆ เอาปลายด้านหนึ่งฝังดิน จัดให้ดูดี เสร็จเอาบ่าย 2 ผมก็หมดแรง คงต้องพักครึ่ง ผมจัดการเอาน้ำรดจนชุ่มทั้งก้านทั้งโคน แล้วไปอาบน้ำ เห็นหน้าตัวเองในกระจกห้องน้ำแล้วตกใจ มันแดงมากๆ ดีใจที่คิดถูกแล้วว่าต้องพักก่อน
กินกาแฟแก้ว 2 อ่านหนังสือไปได้ 2-3 หน้าก็หลับ ตื่นมาเกือบ 5 โมง ผมรู้สึกว่าบ๊าคเดินไปเดินมาอยู่เรื่อยๆ พอเขารู้ว่าผมตื่น เขาก็เอาคางมาเกยแขน ผมถามเขาว่า หิวแล้วเหรอ เขาพยักหน้า ผมเลยให้เขากินมื้อเย็นเร็วหน่อย ตั้งใจว่าจะไปถากหญ้าต่ออีก .. บ๊าคอยากออกมากๆ ผมเพิ่งนึกออกว่ากลางวันไม่ได้พาเขาไปฉี่ นั่นส่วนหนึ่ง อีกส่วนคือ บ๊าคท้องเสียอีกแล้ว อึพุ่งเป็นน้ำเลย
อะไรวะ เมื่อเช้ายังดีอยู่เลย ไตพังไปแล้วมั๊ง แต่เขาก็ไม่อ้วกนี่ แถมยังกระตือรือร้นที่จะกิน อยากกินไปหมดทุกอย่าง ป๊ากินอะไรก็จะกินด้วย ซึ่งผมไม่ให้หรอก บอกเขาว่า หมากินไม่ได้ลูก ผมผิดเองที่บางอย่างก็แบ่งให้นิดหน่อย เขาเลยคิดว่าป๊าต้องแบ่งทุกอย่าง ทั้งๆ ที่ผมไม่เคยขอแบ่งของเขาเลย เคยลองชิมทุกอย่างแหละครับ ทั้งอาหาร ทั้งขนม ไม่เห็นอร่อยสักอย่าง ..
เก็บบ๊าคเข้าบ้าน เช็ดก้นให้เรียบร้อยแล้วดูอาการ โอเคนะไม่หอบคงไม่ปวดท้อง เดี๋ยวให้กินยาพร้อมยามื้อเย็นแล้วกัน ก็เก็บที่นอน ผ้าห่ม แล้วบอกเขาว่าป๊าไปถากหญ้าต่อนะ อยากช่วยไม๊ เขามองหน้าแล้วหันหนี เชื่อดิลูกกู ทำคนเดียวก็ได้วะ
ผมสะบัดไปใส่บูต คว้าจอบกับดาบ ไปเล่นดงกล้วยหน้าบ้าน มันมีกอใหญ่มโหฬาร 1 กอ ซึ่งผมจะไม่แตะ ตรงนั้นเรียบร้อยดีอยู่แล้ว แต่มีกอเล็ก 5-6 ต้น เกะกะน่าดู ที่โคนมีเตยหอมล้อมรอบ กับหญ้าอีกดง .. ผมเริ่มจากหญ้าก่อน ปาเข้าไปเกือบครึ่งชั่วโมง ตามด้วยเตยหอมซึ่งเล่นยากมาก ต้นเหนียวชะมัด หรือจอบมันทื่อวะ ลากทุกอย่างลงไปชายคลอง กองใหญ่ชิบหาย เล่นเอาหอบ ดาบใช้ได้ดีกับต้นกล้วย ดีกว่ามีดพร้าเพราะความบางของใบดาบ ทำให้ผมนึกถึงการเดินทัพสมัยโบราณ ก่อนเคลื่อนทัพจะใช้ดาบตัดต้นกล้วยให้ขาดในดาบเดียว ถ้าต้นเล็กก็ไม่ยาก แต่ต้นขนาด 10 นิ้วกว่า ไม่ง่ายเลย
ผมเก็บเตยหอมไว้บางส่วน แม่ผมชอบไปตัดมาพับเป็นช่อดอกไม้ มีกล้วยอีก 2 กอที่มีต้นมากเกินไป กว่าจะเสร็จก็เกือบมืด คุณเคยเห็นตำลึงต้นใหญ่กว่านิ้วโป้งไหม มันเลื้อยขึ้นไปอยู่บนยอดขนุน ผมตัดที่โคนเถาแล้วพยายามดึงลงมาเท่าที่จะตัดถึง ได้เกือบ 3 เมตรผมก็หยุดรั้งมันต่อ เพราะสารพัดจะหล่นลงมาทั้งเศษผงเศษใบไม้ นึกได้ถึงเจ้างูเขียวจิ้งจกตัวนั้น และน่าจะมีงูเขียวธรรมดาอีกหลายตัวเพราะผมเจอลูกมัน ปัญหาคือ ผมไม่เคยชอบงูเลย ไม่เคยคิดจะเลี้ยง ไม่เหมือนน้องชายผมที่เคยจับงูมาเลี้ยงแก้เซ็งตอนเรียนมหาลัย และถ้าน้องสะใภ้ผมไม่กลัวงู ผมคิดว่าเขาคงซื้อมาเลี้ยงแน่ๆ ก็ชอบงูกันทั้งพ่อทั้งลูก
อาบน้ำอีกรอบ ทั้งฝุ่นทั้งเหงื่อคันไปทั้งตัว นั่งพักสักครู่ บ๊าคคอยมองว่าเมื่อไหร่ป๊าจะเอาที่นอนลงมาให้ ลุกมากวาดบ้าน เอาที่นอนลงแล้วหยิบแปรง บอกเขาว่ามาหวีผมก่อน เขาลุกมาขึ้นที่นอนทำท่าจะนอนเลย ผมดึงเขามาที่พื้นหวีผมอย่างเร็ว พวกอยากนอนเต็มที จับให้น้ำเกลือวันนี้ยากครับ ขยับหนีตอนดึงหนัง ต้องเสียบเร็วๆ แต่น้ำเกลือกลับไหลดี หลอกด้วยขนมให้อยู่นิ่งๆ นั่งลูบอกไปด้วย เสร็จก็ต้องให้ 1 ชิ้นตามสัญญา พอได้ยาเขาก็หลับ มีละเมอตะกุยขา
คุณอาโทรมาบอกว่าเพิ่งมาถึง ทานข้าวมาแล้วและจะไม่แวะมา ขอพักผ่อน รถติดมาก เช้าเจอกัน ผมเลยคิดว่าไม่ไปรบกวนจะดีกว่า เท่าที่ฟังดูเหมือนจะมาจากขอนแก่น .. ดันปวดขี้ตอนลุงกำนันขึ้นเวทีพอดี ทนไม่ไหวแล้ว ไม่เป็นไรพรุ่งนี้ดูเทปอีกที ตอนกลางวันจะมีถ่ายทอดอีกครั้ง ไม่มีเนทใช้ก็ไม่ค่อยสะดวก แต่ก็ไม่ดึงเวลา ผมคิดถึง air card เมื่อต้นสัปดาห์ แต่ยังไม่พร้อมที่จะเสียเวลาที่บ้านกับมัน เลยตัดสินใจไม่ซื้อ บางอย่างไม่มีก็จบปัญหาที่จะตามมา อย่างแฟนเป็นต้น
ลูกบ๊าคหลับยาว คงไม่ปวดท้อง มีลุกลงไปนอนที่พื้นพักนึง ห่มผ้าให้คงร้อน แต่ก็กลับมานอนขด ผมเลยเอาผ้ามาห่มให้ใหม่ หลับสบายไปแล้ว เมื่อกี้ปลุกยัด ulsanic ไปเรียบร้อย ให้นอนอีก 2 ชั่วโมงค่อยจับยัด vetmedin แล้วพาไปฉี่ .. ผมว่าจะดูหนังสักเรื่อง ดูจาก notebook ใส่หูฟังคงดี จะได้ไม่รบกวนลูกบ๊าค พรุ่งนี้มีหญ้าให้ต้องถากอีกดงใหญ่ๆ วันหยุดมันหมดเร็วจัง.

ไม่มีความคิดเห็น: