ผมเริ่มเข้าใจ ศิลปิน ที่ต้องใช้เหล้าหรือยาสร้างแรงบันดาลใจ
พอเมาได้ที่ มันจะกดการรู้ตัวลงไป
จิตใต้สำนึกเริ่มปรากฎ เป็นการเปิดจิตใต้สำนึก สู่การรับรู้
ซึ่งในเวลาปกติ ทำไม่ได้
จิตใต้สำนึก จะแสดงทักษะแท้ของแต่ละบุคคลออกมาได้เด่นชัดกว่ายามรู้ตัวปกติ
มันเห็นทุกอย่างตามความเป็นจริง
มันนำเสนอข้อมูลโดยไร้อคติ ไม่บิดบัง ไม่ซ่อนเร้น
ผมเริ่มเขียนลงไป อย่างที่นักดนตรีหรือนักกวีทำ ยามเมามาย
ที่น่าขำ ผมได้ข้อมูลถึง 2 หน้า A4
ที่ทำให้เห็น สิ่งที่ตัวเองพยายามมองข้าม ยามรู้ตัว
เหล้า ในปริมาณที่พอเหมาะ ช่วยให้สมองแจ่มใส ลื่นไหล
ช่วยให้วิเคราะห์ตัวเองได้ชัดเจนขึ้น ไม่เชื่อต้องลองเอง
สมาธิมาเต็ม สติมาเต็ม นั่งสมาธิ จิตก็รวมลงได้เร็ว
เมื่อนอนก็หลับลึก ได้พักผ่อนเต็มที่
ข้อเสียมีอย่างเดียว เหล้ามันแพง
แล้วทำไมไม่ดื่มเหล้าถูกๆ เพราะมันดื่มเพียวไม่ได้ไงครับ
มันจะทำให้ยุ่งยากเกินไป ในการดื่มสัก 3-4 กั๊ก
30 วัน เปลี่ยนพฤติกรรมและความเคยชินของมนุษย์
ผมว่ามันก็คุ้มค่ากับการเรียนรู้บทเรียนยากๆ
เรียนรู้ที่จะเข้าใจตนเอง .. เพื่อเป็น สิ่งที่ควรจะเป็น
สำหรับชีวิตที่เหลืออยู่ ไม่รู้ว่า อีกกี่วัน
เรียนรู้ ที่จะได้ใช้ชีวิตอย่างถูกต้อง อย่างที่ควรจะเป็น
(ขอแนะนำหนัง hitman47 เป็นหนัง action ที่มันส์สุดในปี 2015 และสอดแทรกวิถีแห่งการคิดไว้มากมาย ลึกซึ้ง กินใจ)
ผมว่า บางครั้ง พระเจ้าก็โหดชิบหาย
แต่ผมรู้ว่าพระองค์ทรงหวังดี .. ขอบคุณพระเจ้า
(และผมชอบ intensive course จัง มันรวดเร็วทันใจดี ถึงจะรับแทบไม่ไหว)
ทรงสอนบางสิ่ง บางทีอาจทุกสิ่ง ในเวลาสั้นๆ
ผมได้สัมผัสความรู้สึกแบบสุดๆ ในทุกด้าน
ที่ผ่านมา ทรงประทานสิ่งที่เหมาะสมที่สุดสำหรับผมเสมอ
เพราะงั้น ขอให้ทุกสิ่งเป็นไปตามน้ำพระทัย.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น