While I thought that I was learning how to live, I have been learning how to die - Leonardo da Vinci

บทความเหล่านี้ หากเป็นประโยชน์กับท่าน ผมก็ดีใจ หากจะนำไปใช้ที่อื่น ผมก็ยินดี แต่กรุณาอ้างอิงที่มานิดนึง จัดเป็นมารยาทพื้นฐานในการใช้บทความของผู้อื่นใน internet หลายเรื่องผมต้องค้นคว้า แปลเอกสาร ตรวจสอบความถูกต้อง กลั่นกรอง เรียบเรียง ใช้เวลา ใช้สมอง ใช้ประสบการณ์ การก๊อปไปเฉยๆ อาจทำให้คนอื่นคิดว่าคนที่นั่งคิดนั่งเขียนแทบตายห่ากลายเป็นคนก๊อป ผมเจอเพจที่เอาเรื่องของผมไปตัดโน่นนิดนี่หน่อยให้เป็นงานของตัวเอง ไม่อ้างอิงที่มา ไม่ละอายใจหรือ .. สงสัยอะไร comment ไว้ ผมจะมาตอบ แต่ถ้าใครมาแสดงความไพร่หรือด่าทอใครให้พื้นที่ของผมสกปรก ผมจะลบโดยไม่ลดตัวลงไปยุ่งเกี่ยว อยากระบายไปหาที่ของตัวเองครับ หมายังขี้เป็นที่เป็นทางเลยจ้ะ นี่ก็เคยเจอ ไม่รู้พ่อแม่สอนมายังไง!!!

วันพุธที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2557

คำแนะนำจากคุณฝน (สพญ.) / Wed. 15 Oct., 2014



นาฬิกาปลุกตอนตี 4 ผมกระโดดลงมาจากเตียงแบบงงๆ กูปลุกไว้ทำไมวะเนี่ย อ้อ ultracarbon หันไปหยิบยา หมาไปไหนวะ ก็ร้องหา บ๊าค อยู่ไหนลูก เดินไปดูข้างหน้าต่าง ไม่มี มุดนอนอยู่ใต้เตียงด้านปลาย ที่เดียวกับเมื่อคืน นอนขดตัวกลม หนาวแล้วทำไมไม่ขึ้นที่นอนวะ ผมเอายายัด เอาผ้าแพรห่มให้ แล้วตะกายขึ้นเตียง ตัวใครตัวมันก่อนนะลูก
ตื่นอีกที 6.10 ยัด ulsanic ไปก่อน จัดน้ำเกลือตาม ไม่ขัดขืนแล้ว คงรู้ว่าสู้ไปก็เหนื่อยเปล่า  วันนี้เลือดไม่ออกด้วย ป๊าเก่งขึ้นละ ทำอะไรต่อดี ไปกินข้าวก่อนแล้วกัน แล้วก็นึกได้ ไข่สักลูกให้บ๊าคคงดี เอาไปทำไข่ดาว แบบว่า มันออกมาไม่เป็นดาวหรอกครับ ผมใส่น้ำมันไปหน่อยเดียว เอาไข่ใส่ แยกไข่แดงออกไป แล้วคนๆ ไข่ขาวให้เละๆ ประมาณนั้น ผู้ชายทำกับข้าว จะเอาอะไรกันนักหนา
มาเคี้ยวๆ ผักได้ 2-3 คำ ต้องกินผักด้วย ปลาสลิดทอดอีกคำใหญ่ แค่นี้พอ เดี๋ยวอ้วกอีก เสร็จเอาไปวางทิ้งไว้บนเตียงก่อน ยัด cavumox แล้วชวนไปขี้ วิ่งลิ่วไปหลังบ้าน ยังมีแรงนิ่ .. ไอ้หมี หมาบ้านข้างๆ มายืนมองอยู่ตั้งไกล บ๊าคจะเอาเว้ย ขนตั้งชัน กระตุกสายจูง ต้องรั้งๆ ไว้ บอก ไม่เอาๆ ไปขี้ดีกว่า ต้องพูดหลายทีกว่าจะยอมเชื่อ
วนไปทางจำปี ออกซ้ายไปเดินชมบ่อปลา ได้อึข้างคลอเดียริมบ่อ แหม่ อิจฉา ที่อึของบ๊าคบรรยากาศดีจัง เสร็จแล้วยังเดินต่ออีกนิด ผมก็ชวนเข้าบ้าน คงยังไม่อยากเข้าเท่าไหร่ ไม่เดินนำ แต่ก็เดินตามมาแต่โดยดี พอมาถึงหน้าประตู ถึงเดินนำไปดูบ่อปลา ทำไมต้องดูทุกครั้งวะ ไม่เห็นมีอะไร ไว้ผมต้องลองดูใหม่ดีๆ เผื่อมีอะไรน่าสนใจ
ส่งเข้าบ้าน แล้วผมก็ตามเข้ามาเช็ดก้นเลย ให้พัก 10 นาที กินมื้อเช้า ยากอีกแล้ว เลียกินปลากับไข่ ไม่เอาผัก เมื่อคืนยังกินเองอยู่เลย ทำท่าอร่อยมากด้วย ยอมไม่ได้ครับ ต้องกินผักด้วย เอามือยัด ไม่ได้ เลยเอาช้อนตักแล้วเทไปบนลิ้น ปิดปากปิดจมูก สั่งให้ กลืน กลืนดิ .. แลบลิ้นออกมา ถ้าแลบลิ้นออกมาก็ใช้ได้ครับ กลืนเรียบร้อยแล้ว .. แค่เนี้ย ต้องขัดขืน ยาตาม .. เวลาเหลืออีกเยอะ ผมเลยพ่นยาให้ด้วย ดูซิว่ามันจะหายไหม ถ้าเพิ่มเป็นวันละ 2 ครั้ง ยังถามว่า มันจะหายก่อนบ๊าคตายมั๊ยเนี่ย ได้เวลายัดยาหลังอาหาร ต้องไปอาบน้ำละ
กลับมา หมาน้อยก็ยังอยู่ที่เดิม เหลืออีก 10 นาที ผมไปนั่งเอาขาชนด้านหลังเขา จากท่าหมอบเขาเอนตัวมาพิงเลย น่ารักมั๊ยล่ะ ก็นั่งลูบๆ ตามแนวหลัง เป็นมะเร็งประคบไม่ได้แล้ว ผมคิดเอาเองน่ะนะว่า การลูบอาจช่วยกระตุ้นเส้นประสาทได้บ้าง แล้วมาลูบข้างๆ ตัว มียกขาให้ลูบอก ก็นั่งลูบๆ ให้เขามีความสุข มันอาจช่วยอะไรได้บ้าง ก่อนออกมายังโน้มตัวลงไปกอด ลูบหัวลูบคาง เดี๋ยวนี้ บางครั้ง ผมก็จูบจมูกเขานะ (รู้น่า ว่าหมาเลียจมูกตัวเอง ก็จูบตอนมันแห้งๆ ดิ หรือไม่ก็หลังเช็ดปาก) อยากให้เขารู้ว่า รักนะลูก .. บางทีก็เอาหัวชนกัน เหมือนอย่างที่ทำกับ max เขาก็รู้นะ เข้าใจว่าเรารักเขา ทำเพื่อเขา ถึงบางครั้งจะต้องขืนใจกัน มันต้องทำน่ะลูก
เที่ยงนี้ ตัดสินใจไม่ให้ ulsanic เวลามันน้อยไปจริงๆ ผมหยอด ocluvet ให้ก่อน ค่อยไปกินข้าว แล้วพาไปฉี่ ดีนะที่ถือที่เก็บอึไปด้วย พาผมเดินนานมาก ไปได้ที่เหมาะๆ ตรงใต้ตะขบข้างกอกล้วย ออกมานิดหน่อย เหลวน้อยลง มีสีเหลืองแล้ว มาจากไหนวะ แอบกินไรมาเปล่าเนี่ย ยังมีโอ้เอ้ ผมก็ถาม หมดยังอะ ถ้าหมดแล้วเข้าบ้านเหอะ เขาค่อยบ่ายหัวนำทางไปข้างบ่อ อะได้ๆ ตอนนี้ตามใจสุดๆ ครับ ให้เขามีความสุข ใจส่งผลต่อกาย คนหรือสัตว์ก็คงเหมือนกันหมด
เข้าบ้านได้ กินน้ำใหญ่ ผมก็แอบดูอยู่ ว่ากินได้แค่ไหน มากกว่าครั้งก่อนๆ ที่ผมเห็นนะ ผมปล่อยให้กินน้ำจนเสร็จ ค่อยตามมายัด vetmedin เลยแล้วกัน .. มีก้นต้องเช็ด ตาต้องหยอด น้ำลายยืดต้องเช็ดด้วย เอาจากหัวไปละกัน อย่ามั่วๆ ทำครบแล้ว ก็ไปหยิบหมอนมานอนข้างๆ .. location ใต้บันได .. เอาวะ เพิ่มความอบอุ่นให้ลูกชายหน่อย เขาหมอบอยู่ทางซ้ายหันหลังให้ เปิดประตูหน้าบ้านแล้วลมเข้าเต็มที่ นอนลูบๆ อยู่พักใหญ่ เขาก็ลุกหนีไปนอนใต้โต๊ะคอม อ้าว ผมเลยลุกไปนอนที่นั่งผม เขาก็มองตามตลอดนะ จะออกมาก็เดินไปลูบๆ หัวทีนึง ปิดประตู แล้วร่ำลา เย็นเจอกัน
ก่อนเที่ยง ผมเมล์ไปขอคำแนะนำจากคุณฝน (ท่านเป็นสัตวแพทย์เกียรตินิยมอันดับ 2 จากจุฬา ที่ผมซื้อยากับท่านอยู่) ท่านใจดีมาก อุตส่าห์สละเวลาตอบเมล์มา พร้อมให้เบอร์โทรมาด้วย ว่าโทรคุยน่าจะสะดวกกว่า ผมโทรไปหา ท่านก็ให้คำแนะนำทั้งเรื่องยา เรื่องอาหาร กลไกของมะเร็งต่อมน้ำเหลือง เขาว่ารู้มากยิ่งทุกข์มาก คงจะจริง .. มาฟังความจริงกัน ก็แล้วกัน
ยา cavumox ใช้ได้ยาวๆ เลย ไม่มีผลข้างเคียง (เหมือนที่คุณหมอที่โรงพยาบาลท่านว่า) แต่ภายใน 2 อาทิตย์มันควรเคลียร์การติดเชื้อได้หมดแล้ว(เหมือนที่ไอ้หมอยาเพื่อนผมว่า) จะรู้ได้โดย เอาอึไปตรวจดูปริมาณแบคทีเรีย ที่ท้องเสีย อาจเป็นเพราะกินน้อย แบคทีเรียมาก ให้ลองเพิ่มปริมาณอาหาร ถ้าต่อมื้อกินมากแล้วอาเจียน แปลว่ากระเพาะยังทำงานได้ไม่ดีนัก ให้แบ่งเป็นมื้อย่อยๆ บ่อยๆ แทน จะช่วยเรื่องลำไส้ได้
Ulsanic ใช้ได้ยาวเหมือนกัน ควรใช้ เพราะถ้ากินได้น้อย น้ำย่อยหลั่งมาก จะได้ไม่ทำให้เกิดแผลในกระเพาะอาหาร ตัว ultracarbon ดูดซับของเสีย ดูดซับแบคทีเรีย และดูดซับน้ำในลำไส้ด้วย ถ้าอึไม่เหลว ควรหยุด
ช่องท้องคืออะไร ผมงงไง ก็เล่าให้คุณฝนฟังที่คุณหมอ ultrasound พูด ต่อมน้ำเหลืองหลัก 3 เซนต์กว่า กระจายไปในช่องท้อง แต่ยังไม่ไปถึงตับกับม้าม มันคืออะไร ท่านก็อธิบายว่า น้ำเหลืองกับเลือด มันวิ่งคู่กันไป และมีต่อมทั่วร่างกาย มันไปขยายขนาดที่จุดไหน ก็จะสร้างปัญหาให้อวัยวะใกล้เคียงที่จุดนั้น เบียดหรือแพร่เข้าไป ไอ้ที่ปวดท้อง ก็ให้พยายามให้กินให้มากขึ้นก่อน แล้วดูความเปลี่ยนแปลง
ภาพ x-ray ที่เจอสีขาวที่ปอด ก็อาจใช่ เขาจะเหนื่อยง่ายขึ้น การลุกลาม ก็จะทำให้การหายใจแย่ลง อันนี้ช่วยอะไรไม่ได้ แค่ให้เขาอยู่ในที่ๆ อากาศถ่ายเทได้สะดวก ห้องผมก็น่าจะโอเคแล้ว รับลมจากคลอง ธรรมชาติสุดๆ ช่วงนี้ป๊าก็ระเห็ดออกไปแอบดูดบุหรี่นอกบ้านแล้วด้วย คงช่วยบรรเทาได้หน่อย .. แต่ เมื่อรู้ชัดถึงการดำเนินไปของโรคแล้ว มัน ......
คุณฝนท่านว่า ก็เหมือนรู้จักบ๊าคมาหลายปี ยินดีให้คำแนะนำ .. ท่านว่าปลาน้ำจืดกับผัก ก็เหมือนการกินชีวจิต  ในคนที่ได้ผลก็มีมาก แต่ข้าวกล้องไม่รู้มีคาร์โบไฮเดรตอยู่เท่าไหร่ ต้องลองค้นดู ถ้ามีก็ไม่ต้องให้
น้ำมันต้องเป็นน้ำมันชนิดดี ในคนใช้น้ำมันมะกอก ในหมาล่ะ วิตามินซีอาจมีผลกระทบต่อยาโรคหัวใจ  ซึ่งท่านไม่ถนัด ให้ปรึกษาคุณหมอโรคหัวใจดีกว่า
เรื่องกิน ถ้ายังไงก็ไม่กิน ก็เอาของที่บ๊าคชอบแล้วกัน ให้มันมีอะไรในท้อง จะได้สบายขึ้น ไม่ปวดท้อง น่าจะต้องให้อาหารอ่อน กระเพาะคงทำงานไม่ดีนัก อาจใช้ n/d เติมน้ำปั่นละเอียด ใช้ไซริ้งค์ดูดป้อน หรือผักปลานึ่งปั่นป้อน  ช่วยเรื่องกระเพาะ ช่วยเรื่องการดูดซึม
ช่วงท้ายๆ จะปวดตามเนื้อตัว ก็ต้องให้ยาลดปวด ไม่งั้นเขาจะปวดจนร้อง ... ถ้าถึงตอนนั้น ผมควรทำยังไง ไม่ต้องตอบหรอกครับ ถึงยังไงผมก็เชื่อตัวเองแน่นอน ในการตัดสินใจแทนบ๊าค มันต้องมีความเจ็บปวดเกิดขึ้น ซึ่งผมควรเป็นคนรับ ไม่ใช่เขา แต่ผมยังหวังปาฎิหารย์ เขาควรไปสบายกว่านั้นมั๊ย
เย็นกลับมาก็ ultracarbon ก่อนเลย แล้วเปิดประตูบ้านให้ ลมจะได้ผ่านเข้ามา ให้บ๊าคสบายหน่อย หลังจากอุดอู้อยู่ทั้งวัน ไปแอบสูบบุหรี่ พ่อดันมาเห็นอีก เลยคุยกันไปเลย ผมเลิกเลยไม่ได้ มันเกิดอาการถอนยา แต่เปลี่ยนเป็นเมนทอลแล้วลดเหลือ 1 ใน 3 ก็ราว 6-7 มวนต่อวัน เดิมผมเล่นสีแดงวันละซองกว่า เขาก็เข้าใจ ให้กำลังใจ แล้วเตือนให้ระวัง อย่ากลับไปสูบเท่าเดิมหรือมากกว่าเดิม ก็บอกเขา อุตส่าห์แอบแล้วยังมาเห็นอีก ก็ดีจะได้ไม่ต้องแอบ เขาก็ว่า คนที่เลิก ถ้ากลับมาสูบใหม่จะสูบมากกว่าเดิม ผมก็เคยเป็นอย่างนั้น แต่ตอนนี้ไม่ใช่ ผมคุมตัวเองอยู่ รู้ว่ามีโรคแล้ว จะปล่อยตามใจได้ยังไง
ขณะสูบบุหรี่ บ๊าคก็เดินมานั่งมอง .. มองหน้า ซึ่งปกติไม่เคยทำ อย่างมากก็มองโน่นนี่ คงอยากออกเต็มที ผมเสร็จก็ให้เขาออกมา ยังกับลูกธนูปล่อยจากแล่ง ต้องบอก ใจเย็นลูก ป๊าปิดที่กั้นก่อน เราไปกันนาน เดี๋ยวอะไรเข้าไปไม่รู้ เขาก็หยุดรอ ผมกลัวงูน่ะแหละ ถ้าบ๊าคนอนๆ อยู่ มันเลื้อยมา จะทำยังไง บ๊าคเคยงับงูไม่ปล่อย แต่งูยังไม่ตาย ดิ้นๆ ในปาก บ๊าคก็สะบัดๆ เลยหลุด ดีที่มันไม่ใช่งูพิษ และกัดบ๊าคไม่ทัน ถ้าจำไม่ผิด เป็นงูแสงอาทิตย์ยาว 2 ฟุต ตอนยังอยู่ข้างนอกบ้านกัน
พอบอก ไป เข้าก็วิ่งนำไปหลังบ้าน เฮ๊ย แรงดีนี่ ยังวิ่งได้ ผมก็สังเกตุอาการ หอบมากมั๊ย การหอบของหมาอาจมาจาก การเจ็บที่ไหน ปวดท้อง หายใจไม่ทัน หายใจไม่ออก เหนื่อย บอกกันก็ไม่ได้ คนกับหมาสื่อสารลำบาก ผมก็เข้าใจ คนกับคนไม่สื่อสารกันให้เข้าใจ ผมก็จนใจ .. และตอนนี้ ผมเลือกที่จะพยายามสื่อสารกับสิ่งมีชีวิตน้อยๆ นี้ มากกว่า เขาเองก็พยายามสื่อสารกับผมอยู่นี่นา
หมาที่ไหนไม่รู้มาวิ่งอยู่พอดี บ๊าคกระชากแรงมาก จนผมกลัวเขาจะเหนื่อยมากไป ตะโกนไล่ ไอ้เจ้านั่นก็วิ่งหนีไป เดินๆ ได้หน่อย ยืนมองอะไรอีกแล้ว ระดับสายตาเขา ผมมองไม่เห็น พักนึงถึงเห็น ไอ้หมีหมาข้างบ้านมาเดินยั่ว บ๊าคก็จะเอาเขาอีก ผมไล่มันก็ไม่กลัว พอดีพ่อออกมา บอกพ่อไล่ให้หน่อย มันกลัวพ่อแฮะ
วนไปวนมาพักใหญ่ ก็อึได้ ออกสีส้ม เริ่มจับตัว แต่ยังไม่ถึงกับเป็นก้อน ยังไม่หมดมั๊ง ยังชวนผมเดินอีกพักใหญ่ ที่นี้ออกมาเป็นน้ำกับลม ผมมองอยู่ว่าเขาหอบมากมานานแล้ว แต่ยังไม่ยอมกลับ เลยถามว่า หมดยังลูก ถ้าหมดแล้วเข้าบ้านกันดีกว่า เหนื่อยแล้ว เดี๋ยวช็อคตาย บ๊าคก็ยัง 2 จิต 2 ใจ จนผมเดินนำ เขาก็เดินตามต้อยๆ ผมเหลียวไปดูเรื่อยๆ ดูสภาพโดยรวม เผื่ออยู่ๆ ฟุบไปจะได้อุ้ม .. ยังทรงตัวได้ดี มีเซเล็กน้อย ถึงหน้าประตู ยังไปดูบ่อปลาก่อน ผมก็ตามไป ลูบๆ หลัง ถามเข้าบ้านมั๊ย ไม่เหนื่อยเหรอ เขาถึงเดินกลับ มาหยุดรอเข้าบ้าน
ผมยังไม่เอาเข็มขัดออกให้ จะได้รั้งไว้ อย่าเพิ่งนั่ง อึเลอะก้นเยอะอยู่ เช็ดสะดวกกว่า เขาแวะกินน้ำ  ผมก็เอาสายจูงพาดไว้บนหลัง หันไปคว้าทิชชู่มาเช็ด ถ้าเช็ดที่ก้นต้องใช้ทิชชู่ม้วนเล็ก 6 แผ่น พับ 3 ทบ มันจะนุ่มและซึมซับได้ดีกว่า และไม่เลอะมือ ถ้ามีมากก็ทำอีกรอบ ทิชชู่แผ่นใหญ่ใช้เช็ดน้ำลายเยิ้มๆ จากมือ ตอนป้อนยา เช็ดปาก หน้าตา ซับฉี่หยด ถูพื้น ผมเลยต้องตุนทั้ง 2 แบบไว้มากๆ .. ที่ตลกคือ ตอนเช็ดก้นให้ เขาจะเกร็งครับ  หยุดกินน้ำ พอเช็ดเสร็จถึงกินต่อ (ถ้านอนกระดิกหางอยู่ ก็จะหยุด เกร็ง เหมือนกัน) วันนี้กินน้ำมากกว่าเมื่อวาน  ถ่ายดีกว่าเมื่อวาน ที่แย่กว่าคือ ที่ออกมา มันมีน้ำด้วยนี่สิ
ความจริงเมื่อก่อนโน้นผมก็ไม่ได้เช็ดก้นให้หรอกครับ เพิ่งมาเช็ดให้ไม่นาน (ก็เป็นปีแล้วนะ) ครั้งแรกที่เช็ดให้ เพราะท้องเสีย อึเลอะก้น หลังจากนั้นก็รู้สึกว่า เสียเวลานิดเดียว มันจะได้สะอาด เลยเช็ดก้นให้เรื่อยมา ทุกครั้งที่อึ ก็แค่ เช้า-เย็น มาพักนี้อาจมีเพิ่มตอนเที่ยงวัน เที่ยงคืน บ้าง บางวัน  ก็ดีครับ นอนกอดได้สนิทใจ เวลาเขาหันก้นมาให้ก็ไม่เหม็นคราบอึ เดี๋ยวนี้ ผมเอาสำลีชุบแอลกอฮอลที่ใช้เสร็จจากการให้น้ำเกลือ เช็ดให้อีกรอบ หอม ชื่นใจล่ะครับ
ผมประมาณเวลาผิด เลยงงๆ ว่าทำไมผมเสร็จเรื่องไปอาบน้ำได้ตอน 3 ทุ่ม แต่เขียนๆ ออกมามัน 2 ทุ่ม ตัว ultracarbon น่ะครับ ให้กินห่างยาอื่น 1-2 ชั่วโมง นั่นคือเหตุผลที่ผมต้องลุกมาป้อนยาตัวนี้ตอนตี 4 แต่กลับให้ ulsanic ห่าง cavumox 30 นาที ก็หมอบอก 30 นาที เพื่อนผมบอก 1 ชั่วโมง หรือผมควรตื่นตี 3 ป้อน ultracarbon, ตี 5 ป้อน ulsanic, 6 โมงเช้า cavumox, งั้น 6.15 กินข้าว, 6.30 กินยา แล้วค่อยไปอึ ไงดีวะ ช่างแม่มก่อน ไปเตรียมอาหารให้บ๊าคดีกว่า
เมนูวันนี้และวันต่อไป (ผมฮาว่ะ แต่บ๊าคคงฮาไม่ออก) ผมให้พ่อซื้อข้าวกล้องถุงเล็กๆ ฟักทอง ปลาโอ ผักไม่ต้อง ในตู้เย็นเยอะ .. ข้าวกล้อง มีวิตามินเยอะมาก ถึงจะมีคาร์โบไฮเดรต แต่ก็มีน้อยกว่าข้าวขาวมาก ผมใส่หม้อไปราว 4 ช้อนกินข้าว ล้าง 2 รอบ ใส่น้ำต้มไปก่อน มาหั่นฟักทองกว้าวนิ้วนึง ซอยบางๆ หั่นละเอียด เอาไปใส่หม้อ ถั่วฝักยาว 2 เส้นหั่นบางๆ กะหล่ำ ¼ ของหัวเล็ก ใส่หม้อต้มเคี่ยวไปด้วยกัน พ่อไม่ได้ซื้อปลาโอมา แต่ตกปลานิลนึ่งไว้ให้ 1 ตัว
ผมมานั่งแกะปลาอย่างระมัดระวัง ในขณะที่เอาไอ้ที่ต้มๆ จนเปื่อยมาผึ่งพัดลม ใส่แม็กกี้ไปนิดให้มันหอมๆ จากนั้นเอา n/d ที่เหลือ 2/3 ของกระป๋องมาใส่ ก่อนใส่ ผมลองเอาที่ต้มใส่ถ้วยนิดหน่อย มาให้บ๊าคลองก่อนด้วย เพราะผมว่าเขาเอียนกลิ่นอาหารหมาเต็มที แต่บ๊าคก็แค่ดมแล้วหันหนี ผมลองชิมดู มันก็อร่อยนี่หว่า หวานๆ ด้วย คงหวานผัก ยังไงๆ ก็ต้องยัดกัน งั้นผสมไปเลยแล้วกัน จากนั้นเอาไปปั่นละเอียด ได้ชามนึง แยกใส่ถ้วยไว้จะได้เย็นเร็วหน่อย
ยังกินไม่ได้ ยายังไม่ครบตามเวลา ป้อนยา ให้น้ำเกลือ พ่นยา จะหวีผม เอาปลาเส้นหมามาหลอกให้ลุกน่าจะดีกว่า เขาก็ลุกมากินเองเลย มันกวนตีนไหมล่ะ กินได้ แต่ต้องของที่อยากกิน ซึ่งให้กินไม่ค่อยได้ เอาน่า ให้วันละ 3 เส้นคงพอได้ กวาดบ้านเสร็จก็ได้เวลาอาหารเย็น ที่ป๊าปรุงด้วยใจ
ผมใช้ช้อนชงกาแฟ น่าจะเอาเข้าปากง่ายกว่าช้อนกินข้าวเนอะ เอาทิชชู่ม้วนใหญ่มา พับขากางเกงให้พ้นระยะเลอะเทอะ แล้วเริ่มได้ .. เอาชามให้ดมก่อน บอกเขาว่า กินเองมั๊ย อร่อยนะ บ๊าคดมๆ บอก แหวะ แล้วทำท่าจะหนี โอ้ ม่ายน่อ ผมจับไว้ให้อยู่กับที่ แล้วเริ่มป้อนโดยนั่งอยู่ด้านหน้าเขา เอานิ้วโป้งซ้ายยัดเข้าไประหว่างฟันข้างๆ พอปากอ้า ก็เอาช้อนใส่เข้าไปอีกด้าน แล้วปิดปาก สั่งให้กลืน เออง่ายว่ะ มันเหลวมั๊ง เลยปลิ้นออกมาไม่ได้ น่าจะไม่ระคายกระเพาะและดูดซึมได้ดี แต่ผมก็ไม่กล้าป้อนเยอะมาก กลัวอ้วกออกมา .. หมาอ้วกก็เหมือนคนอ้วก เคยอ้วกไม๊ มันคงทรมานพอกัน ผมจัดไป 1 ถ้วย แล้วกะว่าดึกๆ ให้อีกที ทิ้งไว้ 15 นาทีดูอาการ ค่อยเอายาหลังอาหารเย็นมาให้ เอาชามใส่น้ำไปล้าง 3 ทุ่มพอดี ป๊าไปอาบน้ำนะ
4 ทุ่ม แปะตำปึง 7 ใบหั่นบางๆ ท่าจะอิ่มไปเลย นี่ไงผักหญ้า กินซะลูก ต้องยัดปากถึง 5 คำ แล้วนั่งดูอาการ จะอ้วกมั๊ย ไม่ว่ะ ที่แรกว่าจะป้อนอาหารอีก ไม่ดีกว่า เดี๋ยวของในท้องมันจะเยอะเกิน แล้วจะอ้วกออกมาเสียหมด พอ 5 ทุ่มผมก็ป้อน ulsanic แล้วป๊าก็หิว ไปกินข้าวหน่อยดีกว่า
ตอนเก็บกับข้าวเข้าตู้เย็น เขาลุกพรวดพราดมานั่งมอง ผมก็ถาม หิวเหรอลูก ส่ายหางใหญ่ คงหิว เลยบอก เดี๋ยวป๊าจัดให้ .. เอาอาหารมาอีกครึ่งถ้วย ดมๆ หันหนี .. ผมไม่แปลกใจ ก็ป้อนๆ ไป ง่ายว่ะ รู้งี้ทำมาตั้งนานแล้ว มันเหลว กลืนง่ายและปลิ้นไม่ได้ ป้อนได้เร็ว เสร็จให้พัก 5 นาที พาไปฉี่ ลองทำตามที่คุณฝนว่า ให้ลองแบ่งเป็นมื้อเล็กๆ หลายๆ มื้อแทน เช้าคงเห็นผล
กลับเข้ามา งอนครับ วิ่งหนีไปนอนข้างหัวเตียงโน่น

ไม่มีความคิดเห็น: