While I thought that I was learning how to live, I have been learning how to die - Leonardo da Vinci

บทความเหล่านี้ หากเป็นประโยชน์กับท่าน ผมก็ดีใจ หากจะนำไปใช้ที่อื่น ผมก็ยินดี แต่กรุณาอ้างอิงที่มานิดนึง จัดเป็นมารยาทพื้นฐานในการใช้บทความของผู้อื่นใน internet หลายเรื่องผมต้องค้นคว้า แปลเอกสาร ตรวจสอบความถูกต้อง กลั่นกรอง เรียบเรียง ใช้เวลา ใช้สมอง ใช้ประสบการณ์ การก๊อปไปเฉยๆ อาจทำให้คนอื่นคิดว่าคนที่นั่งคิดนั่งเขียนแทบตายห่ากลายเป็นคนก๊อป ผมเจอเพจที่เอาเรื่องของผมไปตัดโน่นนิดนี่หน่อยให้เป็นงานของตัวเอง ไม่อ้างอิงที่มา ไม่ละอายใจหรือ .. สงสัยอะไร comment ไว้ ผมจะมาตอบ แต่ถ้าใครมาแสดงความไพร่หรือด่าทอใครให้พื้นที่ของผมสกปรก ผมจะลบโดยไม่ลดตัวลงไปยุ่งเกี่ยว อยากระบายไปหาที่ของตัวเองครับ หมายังขี้เป็นที่เป็นทางเลยจ้ะ นี่ก็เคยเจอ ไม่รู้พ่อแม่สอนมายังไง!!!

วันเสาร์ที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2556

สุนัขเป็นโรคไขข้ออักเสบกับเจ้าของผู้ไม่ทอดทิ้ง - Schoep และ John Unger เรื่องราวมหัศจรรย์ในโลกของคนเลี้ยงสัตว์



 ชัพกำลังหลับอยู่ในอ้อมอกของจอห์น อังเกอร์
ผมพบเรื่องนี้จาก listverse.com เมื่อวันก่อน .. เป็นภาพของชายชาวอเมริกันกับหมาตัวหนึ่งที่กำลังหลับอยู่บนอกของเขา ในทะเลสาบสุพีเรีย รัฐวิสคอนซิน .. ภาพนี้ทำให้เกิดความรู้สึกหลายๆ อย่างขึ้นในใจผม ซึ่งคงไม่ต่างจากคนอีกมากกว่า 5 ล้านคนที่ได้เห็น  
  ชัพตอนอายุ 8-9 เดือน
ชัพเป็นสุนัขอัลเซเชียนพันธุ์ผสม .. จอห์นรับชัพมาเลี้ยงตั้งแต่ชัพอายุได้ 8 เดือน จากคอกสุนัขที่ถูกคนทอดทิ้ง .. จอห์นเล่าว่า เขาใช้เวลาเป็นปี ไปดูตามคอกสุนัขหลายแห่งเพื่อหาหมาสักตัวมาเลี้ยง แต่ก็ไม่พบตัวที่ใช่ เมื่อเขามาพบชัพนั่งแยกตัวอยู่ท้ายกรง ด้วยท่าทีหมดหวัง ว่าจะมีใครรับไปเลี้ยง เขารู้ทันทีว่าเขาต้องการหมาตัวนี้ เขาต้องการทำให้หมาตัวนี้ได้มีชีวิตที่มีความสุข จอห์นเล่าว่า ชัพไม่รู้ด้วยซ้ำว่าของเล่นคืออะไร และจอห์นได้ตั้งชื่อให้ชัพ ตามชื่อไอศครีมชื่อดังของวิสคอนซิน
การช่วยชัพในครั้งนั้น ทำให้อีก 1 ปีให้หลัง ชัพได้ช่วยให้จอห์นรอดตายด้วยเช่นกัน .. เมื่อจอห์นแยกทางกับคู่หมั้นที่เขารักมาก เขาคิดฆ่าตัวตาย ชัพรับรู้ถึงความผิดปกติที่เกิดขึ้นกับเขา และด้วยสายตาของชัพที่มองมายังเขา ที่เขาบอกว่าไม่เคยเห็นแบบนั้นมาก่อน ดึงเขาออกมาจากการคิดฆ่าตัวตาย ทำให้เขาเกิดความคิดว่า เขาเพิ่งช่วยชัพมาเมื่อ 1 ปีก่อน แล้วเขาจะทิ้งชัพไปด้วยการฆ่าตัวเองเหรอ แล้วใครจะดูแลเจ้าหมาตัวนี้ นี่ทำให้เขาล้มเลิกความคิดที่จะฆ่าตัวตาย และเขาสรุปว่าพวกเขาต่างเป็น guardian angel ของกันและกัน
จนถึงเมื่อปีที่แล้ว ชัพซึ่งอายุ 19 ปี ป่วยด้วยโรคไขข้ออักเสบรุนแรง อันเนื่องมาจากอายุ ซึ่งหมาแบบชัพ ปกติจะมีอายุได้เต็มที่ประมาณ 14-16 ปี อาการข้อเสื่อมและอักเสบในสุนัขแก่ ทำให้เจ็บปวดไปทั่วทุกข้อต่อในร่างกาย จนนอนหลับไม่ได้ดินไม่ไหว ไม่อยากกินอาหาร ร่างกายอ่อนแอลงเรื่อยๆ และจอห์นไม่มีเงินมากพอสำหรับการรักษาด้วยเลเซอร์ ซึ่งต้องเงินใช้ราว 200 เหรียญต่อคอร์ส .. สัตวแพทย์ให้ทดลองใช้ยาแก้ปวด แล้วดูผลราว 2 อาทิตย์ ถ้าร่างกายไม่ตอบสนองต่อยา การ put to sleep ก็เป็นทางเลือกที่ดีที่สุด เพื่อหยุดการต้องทนทรมานกับความเจ็บปวดของชัพ ..
นี่คือความหมายของ euthanasia หรือการุณฆาต หรือการฉีดยาให้ตายอย่างสงบ .. เป็นเรื่องที่คุณต้องรับรู้ ผมก็ต้องรับรู้ ถ้ามันจำเป็นผมก็จะทำ มันดีกว่าการต้องให้เขา หมาที่เรารักเหมือนลูก ต้องทนกับความเจ็บปวดทรมาน เมื่อหมดทางรักษา .. โชคดีที่ผมยังไม่เคยต้องทำอะไรแบบนี้กับหมาของผม .. แต่ผมเคยต้องนั่งฟังหมาข้างบ้านที่ป่วยหนัก ร้องด้วยความเจ็บปวดอยู่ 4 ชั่วโมง ก่อนตาย เสียงนั้นมันบาดลึกเข้าไปในใจ ถึงเขาจะไม่ใช่หมาของผม ..

จอห์นรู้ดีว่าเวลาของพวกเขาใกล้หมดลงแล้ว แต่เขาก็ยังพยายามทำทุกอย่างที่เขาทำได้ ทุกๆ เย็น เขาจะพาชัพไปนอนแช่น้ำในทะเลสาบสุพีเรียเหมือนที่เคยทำ คลื่นและน้ำอุ่นช่วยทำให้ความเจ็บปวดของชัพบรรเทาลง (วารีบำบัด) ทำให้ชัพพอจะหลับได้บ้าง ..
ฮันนาห์ซึ่งเป็นช่างถ่ายภาพอิสระมืออาชีพ เพื่อนสนิทที่รู้จักกับชัพและจอห์นมาเป็นเวลา 7 ปี รู้เรื่องทั้งหมดนี้ดี และรู้ว่าคงเหลือเวลาอีกไม่มาก ที่จะได้เห็นเขาทั้ง 2 อยู่ด้วยกันแบบนี้ เธอถ่ายภาพพวกเขาในเย็นวันที่ 1 สิงหาคม 2012 จากนั้นเธอได้นำภาพโพสต์ขึ้น facebook ของเธอเมื่อวันที่ 2 สิงหาคม 2012 เหมือนที่เคยทำเป็นปกติ .. และนี่คือที่มาของภาพที่เปลี่ยนวิถีชีวิตของคนหลายล้านคน หมาแมวหลายล้านตัว รวมทั้งเปลี่ยนอนาคตของชัพและจอห์นด้วย .. ก่อนที่จอห์นต้องตัดสินใจเลือก ในสิ่งที่จะทำให้เขาต้องใจสลาย เพียงไม่กี่วัน .. ซึ่งจอห์นกล่าวว่า ชัพเป็นชีวิตของเขามาเกือบ 2 ทศวรรษ เขาต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับชัพ ชีวิตในแบบที่ดีที่สุดที่ชัพควรได้ ไม่ใช่การต้องต่อสู้กับความเจ็บปวดตลอดเวลา
  ภาพและข้อความที่ถูกโพสต์ใน facebook ของฮันนาห์เป็นครั้งแรก
ฮันนาห์ ได้เล่าเรื่องคร่าวๆ และบอกว่าหากต้องการบริจาคเงินเพื่อช่วยเหลือชัพ ให้ติดต่อมาที่โรงพยาบาลสัตว์ และแสดงเจตจำนงในการช่วยค่ารักษาพยาบาลของชัพ นับเป็นก้าวที่ถูกต้องของฮันนาห์

ชัพเพิ่งตื่นครับ
ภายใน 1 สัปดาห์ ภาพถูก share ไปมากกว่า 150,000 ครั้ง มีผู้ร่วมแสดงความคิดเห็นมากกว่า 25,000 comments และได้รับมากกว่า 200,000 likes .. คนมากมายเคยต้องใช้วิธี put to sleep ให้กับสุนัขแก่ที่เจ็บปวดทรมานของพวกเขา เมื่อหมดทางรักษา พวกเขาจึงเกิดความรู้สึกอยากจะช่วย เงินบริจาคเริ่มถูกส่งเข้ามาเพื่อช่วยค่ารักษาพยาบาลของชัพราว 6 วัน หลังภาพถูกโพสต์ จูลี่ แมคกาวี่ อังเกอร์ พี่สาวของจอห์นติดต่อมายังจอห์นและฮันนาห์ เพื่อออกสื่อ เขาทั้ง 3 คน เปิดใจคุยกันในรายการโทรทัศน์เกี่ยวกับสถานการณ์ของชัพ ผู้คนต่างถามถึงสิ่งที่พวกเขาจะช่วยได้ หญิงคนหนึ่งแสดงความต้องการจ่ายค่าบำบัดด้วยเลเซอร์ให้ชัพ คนมากมายตั้งใจให้ความช่วยเหลือ จากนั้นเงินบริจาคก็หลั่งไหลเข้ามา
ชัพได้รับการรักษาด้วยเลเซอร์
เมื่อมีเงินสำหรับการรักษาพยาบาลที่ดีขึ้น ชัพก็รอดจากการ put to sleep จอห์นพาเขาไปโรงพยาบาลทุกสัปดาห์เพื่อรับการบำบัดด้วยเลเซอร์ กิน Glycoflex วันละครั้ง กินยาแก้ปวดวันละ 2 ครั้ง ได้เดินเล่นทุกเช้า และได้แช่น้ำในทะเลสาบทุกเย็น ชัพดีขึ้นเรื่อยๆ เขาตื่นตัวมากขึ้น กระฉับกระเฉงและมีแรงมากขึ้น เขากลับมาเดินได้ดีกว่าเดิมมาก สามารถยกขาหลังได้ จากที่เคยต้องลากขาเอา บางครั้งชัพวิ่งเหยาะๆ เสียด้วยช้ำ เขาส่ายหางได้ดีขึ้น สนใจกินอาหาร ถึงชัพจะตาบอดตามอายุขัยแต่ก็ยังสนใจดมโน่นนี่ และชัพนอนหลับได้ตลอดคืน ช่วยให้สภาพร่างกายดีขึ้น
ครั้งหนึ่งชัพชวนจอห์นออกไปเดินเล่นตอนตีสาม ซึ่งจอห์นก็คว้าสปอร์ตไลท์พาชัพไปเดินถึง 45 นาที ชัพจึงชวนกลับ ชัพเริ่มก้าวขึ้นบันไดบ้านของจอห์นเองได้หลังจากที่ทำไม่ได้มานาน แต่ด้วยความที่ชัพตาบอด จอห์นก็มักจะอุ้มชัพขึ้นบ้าน และในที่ๆ พื้นไม่เรียบเหมือนอย่างที่เคยทำเป็นปกติ ตอนนี้ชัพขอเดินเองถึงจะมองไม่เห็นก็เถอะ ชัพได้กลับมามีชีวิตที่มีความสุขอีกครั้ง จอห์นกล่าวว่า เหมือนชัพมีอายุย้อนไปสักปีครึ่งเลยทีเดียว
การช่วยเหลือจากคนแปลกหน้า มาจากทั่วทุกมุมโลก ทุกทวีป ทั้งเงินและสิ่งของ มีคนส่งที่นอน temper-pedic ขนาดใหญ่ที่ช่วยลดแรงกดทับมาให้ด้วย ทำให้ชัพนอนหลับได้สบายขึ้น มีการ์ดส่งมามากมาย ฮันนาห์ได้เปิดเพจ “Schoep & John” เพื่อให้ผู้คนได้เข้ามาดูข้อมูลอัพเดทของพวกเขา ซึ่งมีคนมากกว่าแสนคนคอยติดตามดูอาการของชัพ นอกจากนี้ชื่อของชัพยังได้ขึ้นทะเบียนใน Wisconsin Pet Hall of Fame 2013 อีกด้วย 
เงินบริจาคยังคงหลั่งไหลเข้ามาจนเกินความต้องการของชัพ ผู้คนจึงแนะนำให้จอห์นและฮันนาห์ตั้งกองทุนเพื่อการกุศลขึ้น เพื่อนำเงินที่ได้มาช่วยเหลือสัตว์ป่วยที่เจ้าของมีเงินไม่พอ, ช่วยค่าอาหารและยารักษาโรคสำหรับคอกสุนัขที่ถูกคนทอดทิ้ง, การรักษาพยาบาลและฟื้นฟูสุนัขที่ถูกทอดทิ้ง ให้กลับมามีสุขภาพดี เพื่อให้คนสามารถรับไปเลี้ยงได้ .. ในนามของ  Schoep’s Legacy Foundation ซึ่งร่วมโครงการกับโรงพยาบาลสัตว์ bay area คุณสามารถเยี่ยมชมได้ที่ http://www.johnandschoep.com/.. ถ้าคุณกำลังมองหาเรื่องอัศจรรย์ มันอยู่ตรงหน้าคุณนี่แล้วไง


 hannah stonehouse hudson
คนที่ถ่ายภาพประวัติศาสตร์ของชัพและจอห์น
เพจของชัพและจอห์น มีการตอบรับอย่างคาดไม่ถึง ภาพของพวกเขาถูกส่งต่อไปทั่วโลก ถึงปัจจุบัน มีคนเข้าชมหลายล้านคน, คนกด like facebook ของเขา 325,731 ราย และมีคนอีก 54,430 เข้าไปพูดคุยเพื่อให้กำลังใจจอห์น .. เรื่องของชัพและจอห์นถูกนำไปออกข่าวทางโทรทัศน์หลายแห่ง รวมทั้งช่อง CNN ด้วย ถ้าคุณพิมพ์คำว่า schoep ไม่ว่าคุณจะเลือกค้นรูป, เวบ หรือวีดีโอ ก็จะมีข้อมูลมากมายให้คุณได้ชมกัน .. ทำไม
สิ่งที่ผมเห็นคือ พวกเขาได้ทำการเปลี่ยนโลกของคนเลี้ยงสัตว์ ด้วยภาพเพียงภาพเดียว (ที่ผมเองก็ไม่รู้ว่าจะอธิบายความรู้สึกที่เกิดขึ้นในใจได้อย่างไร ไม่เคยเจอทางตันอย่างนี้มาก่อนเลย) จอห์นได้ทำในสิ่งที่ไม่เคยมีใครทำมาก่อน เขาทำมันทุกวัน เป็นปี เพื่อให้ชัพรู้สึกสบายขึ้น เจ็บปวดน้อยลง ร่างกายแข็งแรงขึ้น มีความสุขมากขึ้น และมีชีวิตอยู่กับเขาได้นานขึ้น .. ถ้าเราแก่ชราและเจ็บป่วย เราคงต้องการสิ่งเหล่านี้ เพื่อจะได้อยู่กับคนที่เรารักให้นานที่สุด เหมือนที่ชัพต้องการ และจอห์นมอบให้
จอห์นได้พิสูจน์สิ่งหนึ่งให้โลกเห็น คำพูดที่ว่า หมาเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของมนุษย์ และเขาทำยิ่งกว่านั้นอีก เขาแสดงให้เห็นว่า มนุษย์เองก็สามารถตอบแทนกลับไป โดยการเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของหมา ได้เช่นกัน
ความรัก ความใส่ใจ ความห่วงใย การพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้หมาตัวหนึ่งที่ใช้ชีวิตร่วมกันมา ได้มีคุณภาพชีวิตที่ดีที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ ในช่วงเวลาที่เหลืออยู่ .. มันกระแทกเข้าไปในใจของผู้คนหลายล้านคน และทำให้พวกเขาหันไปมองดูเจ้าหมาตัวน้อยในบ้าน ด้วยความเอาใจใส่มากขึ้น รวมถึงตัวผมเองด้วย .. ผมจึงคิดว่ามันจำเป็น ที่ผมต้องเขียนเรื่องนี้ ทั้งๆ ที่ผมไม่อยากเขียน เพราะมันเป็นเรื่องที่ตามมาด้วยความเศร้า (และผมเสียน้ำตาไปเรียบร้อยแล้ว ก็ลูกผมตายไปหลายคนแล้วนี่) แต่เพราะคนไทยไม่มีใครพูดถึง ผมเลยต้องพูด ผม search ดูแล้ว แต่ไม่เจออะไรเลย ...
ถ้าคนและหมาหลายล้านคู่ ได้รับสิ่งดีๆ จากการรับรู้เรื่องนี้ ได้มีสัมพันธภาพที่ดีขึ้น เข้าใจกันมากขึ้น ได้รู้ว่า เราอาจทำได้ดีกว่านี้ .. เราคนไทย (ที่ไม่ยอมอ่านภาษาอังกฤษ) ก็ควรมีโอกาสได้รับรู้เรื่องราวของชัพและจอห์นด้วยเช่นกัน .. จริงๆ แล้วมันก็ไม่มีอะไร เป็นแค่เรื่องของคุณค่าทางใจ ที่คุณสามารถสร้างได้ด้วยตัวเอง และเมื่อสร้างแล้ว มันจะอยู่ในความทรงจำที่ดีไปชั่วชีวิต

ชัพกำลังหลับสบาย บนอกของพ่อ
วันที่ 13 กรกฏาคม 2013
ชัพได้มีชีวิตอย่างมีความสุขอีกหนึ่งปี จากที่คิดว่าเป็น 2 สัปดาห์ และมากกว่าหมาตัวอื่นๆ ถึง 4 ปี เพราะความรักและความเอาใจใส่ดูแลของจอห์น .. ชัพเสียชีวิตเมื่อวันพฤหัสที่ 18 กรกฏาคม 2013 ด้วยอายุ 20 ปีกว่า หลังครบรอบวันเกิดได้แค่เดือนเดียว (16 มิถุนา 2013) .. ในวันสุดท้าย เขาก็ยังได้ลงเล่นน้ำในทะเลสาบสุพีเรียกับจอห์น เหมือนที่เคยทำทุกวัน เขาคงจากไป พร้อมกับความทรงจำที่ดี .. พวกเราเอง ก็คงไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่านั้น ในวันสุดท้ายของเรา .. คุณว่าไหม .. เพราะมันไม่มีอะไร ที่เราจะรักษาไว้ได้ หรือนำไปด้วยได้ นอกจากความทรงจำ .. 
ภาพสุดท้ายของชัพที่โลกได้เห็น ถ่าย 2 วันก่อนชัพจากไป จอห์นเล่าว่า มันเป็นวันที่ดีจริงๆ ชัพกับเขามีความสุข และชัพผลอยหลับบนทุ่งหญ้า
3 วันถัดมา จอห์นโพสต์ภาพรอยเท้า และข้อความสั้นๆ ว่าชัพจากไปแล้ว .. ข้อความนี้ถูกแชร์ไปมากกว่า 3 หมื่นครั้ง คนกดไลค์เกือบ 7 หมื่นครั้ง ผู้คนเข้ามาคอมเมนต์มากกว่า 8 หมื่น 5 พันครั้ง เพื่อช่วยให้จอห์นผ่านเรื่องนี้ไปได้ .. ข่าวร้ายนี้ แพร่ไปอย่างรวดเร็ว ทั้งในหนังสือพิมพ์ โทรทัศน์ อินเตอร์เนท .. โลกร่ำไห้ ให้กับพวกเขา .. หลับให้สบายนะชัพ

จอห์น ผมนับถือคุณจริงๆ คุณมันยิ่งกว่าเทวดาเสียอีก เทวดายังไม่สามารถสร้างสรรค์สิ่งดีๆ ให้เผยแพร่ไปได้ไกลเท่านี้เลย สิ่งที่คุณทำ ส่งผลดีต่อคนและสัตว์ไปทั่วทุกมุมโลก ไม่จำกัด เชื้อชาติ ศาสนา หรือสีผิว .. ชัพ นายต้องได้ไปสวรรค์แน่ๆ
ภาพรอยเท้าของชัพที่คุณเห็น มันไม่ใช่แค่รอยเท้าบนผืนทรายเท่านั้น ชัพได้ประทับรอยเท้าของเขาไว้ในใจผู้คนมากมาย ที่ได้มีโอกาสรับรู้เรื่องราวของเขา .. ภาพรอยเท้าและเงาของคนกับหมานี้ มีความหมายถึงสิ่งที่มีอยู่จริง เคยดำรงอยู่ สุดท้ายต้องจากไป เลือนหายไป เหมือนพวกเราทุกคน .. แต่ชัพและจอห์น จะยังคงอยู่ในความทรงจำของผู้คนหลายล้านคน อีกนานเท่านาน .. คุณล่ะ จะฝากอะไรไว้ในใจคนอื่น เอาเป็นสัตว์เลี้ยงของคุณก่อนดีไหม .. สิ่งมีชีวิต ที่รับรู้ได้เท่าเด็ก 9 ขวบ และไม่เคยเห็นใครสำคัญกว่าคุณเลย.
ผมเข้าใจ ว่าไม่มีใครอยู่ไปได้ตลอดกาล เมื่อถึงเวลา เราต่างต้องไป แต่เราจะได้พบกันอีกอย่างแน่นอน .. และสำหรับผม ถ้าหมาของผมไม่ได้อยู่ในสวรรค์ ผมก็จะไม่เข้าไป .. ผมขอไปในที่ๆ พวกเขาอยู่ ถึงมันจะเป็นนรกก็เถอะ.
ดูวีดีโอนี้ แล้วจะเข้าใจความรู้สึกของชัพและจอห์นมากขึ้น ..

เรื่องราวของพวกเขา .. มันเปลี่ยนวิธีคิดและชีวิตของผมและลูกชายจริงๆ .. ปกติ ผมก็ดีกับเขาอยู่แล้ว แต่เมื่อผมรับรู้เรื่องของชัพและจอห์น .. มันทำให้ผมใส่ใจความรู้สึกของลูกชายผมมากขึ้น และพบว่าทั้งผมและเขาต่างมีความสุขมากขึ้น เข้าใจกันมากขึ้น รับรู้ถึงความต้องการของกันและกันได้มากขึ้น .. คุณต้องลองสังเกตุความเปลี่ยนแปลงของตัวคุณ และหมาของคุณ ด้วยตัวคุณเอง.
ผมพบเรื่องของชัพวันที่ 19 กันยาตอนเช้า และผมเชื่อจริงๆว่า ทั้งชัพและจอห์นคือเทวดาที่ลงมาเดินอยู่ในโลกมนุษย์ .. ภายในเวลาเพียงหนึ่งปี พวกเขาสร้างความเปลี่ยนแปลงมากมายให้เกิดขึ้นกับโลกใบนี้  .. ถ้าเรารับเรื่องราวของพวกเขาไว้พิจารณา เราก็ได้เห็นสิ่งดีๆ ผ่านทางการกระทำของพวกเขาและผู้คนที่เกี่ยวข้อง ผมว่ามันพอเลยล่ะ ที่จะทำให้เราเข้าใจชีวิตได้มากขึ้น เข้าใจเรื่องคุณธรรม ความดี การช่วยเหลือกันและกันในยามที่ต้องการ .. สิ่งที่เรามนุษย์จะทำได้ ไม่เฉพาะกับสัตว์ แต่รวมถึงกับมนุษย์ด้วยกันเอง .. หรือคุณจะต้องรอให้เทวดาแบบมีปีก ลงมาเดินให้คุณดูเสียก่อน
ขอบคุณนะชัพและจอห์น พวกคุณทำให้โลกของคนและสัตว์หลายล้านคู่ น่าอยู่ขึ้นกว่าเดิม .. และผมคิดว่าโคลงของ John Milton บทนี้ ควรค่ากับพวกคุณที่สุดแล้ว
Wert thou that just Maid was once before
Forsook the hated earth, O tell me sooth,
And cam'st again to visit us once more?
Or wert thou that sweet smiling Youth!
Or any other of that heav'nly brood
Let down in cloudy throne to do the world good.


for more information visit Viral image sparked new career trajectory for Bayfield photographer

ไม่มีความคิดเห็น: