กินยาของตัวเองดึกไป ปล่อยให้นาฬิกาปลุกดังไปครึ่งชั่วโมง
วันนี้ยาเม็ดแรกเลยเป็นตอนตี 4 ครึ่งแทน ดูพื้นไปทั่วๆ ไม่อ้วก ดีจัง
เมื่อคืนหลังป้อนข้าวปั่นไปตอน 5 ทุ่มครึ่ง สักพักเขาไปนอนท้องร้องโครกคราก
ผมก็นั่งดู จะให้ยาแก้อาเจียน มันก็จะไปทำให้ลำไส้เคลื่อนตัวน้อยลง
ลุ้นเอาแล้วกันถ้าไม่อ้วก ท้องไส้มันจะได้ทำงานดีขึ้น อ้วกค่อยยัดยา พักใหญ่ๆ
เสียงมันก็เบาลง ครึ่งชั่วโมงผ่านไป ไม่มีเสียง น่าจะโอเค
ตื่นอีกที 6.30 คือมันปลุก 6.00 แหละ
ผมกดแล้วคิดว่าจะหลับตาสักนิด 2-3 นาที ถ้าพ่อไม่เรียกละยาวเลย ต้องระวังเรื่องยาก่อนนอนของตัวเอง
แม่มันออกฤทธิ์ยาวมาก .. หันไปควานหา ulsanic มายัดปากบ๊าคก่อน
แล้วเปลี่ยนเข็มน้ำเกลือ ผมเริ่มขวดแรกจากตอนเย็น นับว่าเหมาะ
เพราะการเตรียมน้ำเกลือขวดใหม่ ใช้เวลามากกว่าเยอะ
นอนผิดท่าผมไม่ถนัด จับพลิกแล้วเอาแขนช้อนอกขึ้นมา ให้เป็นท่าหมอบ
เช็ดๆ บีบๆ แอลกอฮอลลงไป แล้วทิ่ม สะดุ้งนิดหน่อย แต่น้ำเกลือไหลลื่น
เสร็จต้องคำนวนเวลาห่างของยา ทำไรก่อนดีวะ ผมกินข้าวของตัวเองก่อนดีกว่า
แล้วก็ตักข้าวปั่นของบ๊าคใส่ถ้วยมาวางไว้บนเตียง มันจะได้หายเย็น
(ขี้เกียจอุ่นว่ะ) แล้วชวนบ๊าค ไปขี้กัน
บ๊าคทำท่าดีอกดีใจ ยิ้มร่า .. ออกมาได้ ก็วิ่งนำไปหลังบ้าน
หญ้าชุ่มน้ำค้าง อากาศบริสุทธิ์ยามเช้า .. เลิกเพ้อเจ้อก่อน .. บ๊าคขี้ดิ เดินวน
แต่ดูไม่เหนื่อยเท่าไหร่ หอบเล็กน้อย คงปวดอึ วนจนเป็นที่พอใจ แล้วไปได้ตรงทางไปหูกระจงทางกอกล้วยด้านซ้าย
ดูเหมือนจะยังไม่หมด เดินอีก เดินไปฉี่ไป
ผมก็เข้าใจนะ เขาอยากอึแต่อึไม่ออก ผมก็เดินตามไปเรื่อย
จนแน่ใจว่าไม่อึแน่แล้ว ก็ชวนเข้าบ้าน ต้องเดินนำครับ ให้เดินไปก่อน ไม่ไป
ยังไม่อยากไป แต่เมื่อเดินนำ เขาก็เดินตามมาแต่โดยดี .. บ๊าคยังอยากอึอีกจริงๆ
หันหัวไปสนามหญ้าหน้าบ้าน ไปสิลูก ผมก็เดินตามต้อยๆ วนจนรอบพื้นที่ ทำท่าจะอึ 2-3
ครั้ง ก็ไม่อึ งั้นเข้าบ้านเถอะลูก คราวนี้วิ่งนำไปเข้าบ้านเอง คงเหนื่อยจริงละ
หยุดกินน้ำ .. เชื่อไหม แค่เขากินน้ำ ผมก็ดีใจแล้ว
เลยเช็ดก้นให้ก่อน ยัด cavumox แล้วเอาทิชชู่แผ่นใหญ่มาเช็ดเท้าเปียกๆ
ให้ จะได้สบายขึ้นหน่อย ได้เวลาอาหารพอดี ทำนอนไม่ลุกนะ ผมก็ช้อนตัวให้ลุกมาอยู่ในท่าชันศอก
ป้อนไปเรื่อยๆ เออ ง่ายดีนี่ เพิ่มปริมาณจากเมื่อคืนนิดหน่อย ตามด้วย aluminium
hydroxide .. ป๊าไปขี้มั่งนะ กลับมาท้องของบ๊าคมีเสียงเล็กน้อย ยัดยามื้อเช้าไป
แล้วพ่น nanowound เสร็จ ก็ได้เวลาต้องไปทำงานพอดี
เที่ยง เดี๋ยวนี้เป็นนิสัย ส่งเสียงไปก่อน บ๊าค
เป็นไงมั่งลูก ยังอยู่ดีเปล่า เปิดห้องไป เขายังอยู่ที่เมื่อเช้า หมอบชันศอกอยู่
ผมก็หันไปเอา vetmedin ยัดปาก แล้วตอบแทนบ๊าคว่า
ป๊ามาอะแหละไม่ค่อยดี หยอด ocluvet ก่อน
ไปหาอะไรกินอย่างเร็ว แล้วพาไปฉี่ มีอึด้วย ลักษณะดูดีขึ้น
แล้วยังวิ่งนำไปดูข้างบ่อ .. ผมมองตามก้นเขา ตอนเดินเข้าไป
ถ้ามันเลอะมากต้องเช็ดก่อนนั่ง เวลาเขานั่ง เขาจะจุ่มก้นลงก่อน แล้วเลื่อนก้นไปด้านหลัง
มันจะเลอะกว่าที่ควร คราวนี้ดูดี ไม่มีเลอะรอบๆ ปล่อยไปก่อนได้
เก็บผ้าและที่เก็บอึเข้าที่แล้วตามเข้ามา
หยอดน้ำตาเทียมแล้วเช็ดก้นให้ ดูดีนิ่ลูก จากนั้นเดินไปนอนที่เก้าอี้ตัวเอง
บอกเขาว่า ป๊านอนที่ป๊าดีกว่า นอนด้วย เดี๋ยวบ๊าคก็หนี ทีแรกคิดจะป้อนข้าวปั่น
คิดอีกที ไม่ดีกว่า เวลามันสั้นไปกับ vetmedin ออกฤทธิ์ไม่ดี
เดี๋ยวจะแย่ไปกันใหญ่ กินตอนเย็นเถอะนะ ผมได้งีบสักไม่ถึง 10 นาที ลุก บ๊าคก็ลืมตามอง คงระวังตัวมากอะนะ
ว่าป๊าแม่งจะเอาอะไรมายัดปากอีกรึเปล่า ก็บอกป๊ากลับไปทำงาน เย็นเจอกันนะ
อยากได้อะไรปะ ถ้าพูดได้ เขาคงตอบว่า อะไรก็ได้ป๊าที่ไม่ใช่ข้าวปั่น
ไม่ต้องสงสัยเลย
กลับมาทำงาน .. วันนี้ศึกษาเรื่องอาหารสำหรับผู้ป่วยโรคมะเร็ง
ก็ต้องอ่านทั้งของคนและของหมา เน้นไปที่ของหมาก่อน ของที่คนกินได้บางอย่าง หมากินไม่ได้
เช่น หอม กระเทียม เอาให้ตรงจุด .. แต่ของหมาส่วนใหญ่เป็นประสบการณ์จากผู้เลี้ยง
หรือคำแนะนำจากหมอที่เขาพาหมามารักษา มีคนพูดถึงโรงพยาบาลสัตว์จุฬา มีสูตรอาหารปรุงเองสำหรับสัตว์เป็นมะเร็ง
แต่ก็ไม่มีในเนท ผมไม่เห็นงานวิจัยเป็นชิ้นเป็นอันสำหรับสัตว์
จากนั้นผมก็ไปอ่านของคน นั่งอ่านไปได้สัก 40-50 หน้า A4 คือ print ไปอ่านบ้านน่ะครับ แต่ไม่มีเวลาอ่านสักที
วันนี้เลยขนมานั่งอ่านที่ทำงาน หาจากเนทพอแล้ว search
ไปก็ไม่เจอ link ใหม่ๆ แล้ว จาก 40-50 หน้าของคน
ร่วมกับของหมาที่เจอ สรุปออกมาได้ 2 ตาราง
ตารางหนึ่งมาจากบทความของต่างประเทศของหมา เขาสรุปชัดเจนดี
ว่าใช้อะไรเพื่ออะไร อีกตารางมาจากสารพัด on net ซึ่งผมคงไม่กล้าเล่นเลย
กลุ่มวิตามิน กับ fatty acid
ต้องระวังผลกระทบต่อยาและโรคที่บ๊าคเป็นอยู่ ผมคงต้องเมล์ไปรบกวนคุณหมอธนิกา
ให้ช่วยดูให้อีกที ทั้งชนิดและปริมาณที่ใช้
เช่น บ๊าคมีโรคหัวใจ มียาขยายหลอดเลือด กลุ่ม omega 3 ใน fish oil จะมีผลกระทบอะไรรึเปล่า ถ้าเป็น omega3
ในน้ำมันงาขี้ม้อน มีสัดส่วนมากกว่า ใช้อันไหนดี
หรือโรคไตที่เป็นอยู่ vitamin C สกัด
เขาว่าไม่ส่งผลกระทบต่อไต จริงหรือไม่ สมุนไพร 2-3 อย่างที่ผมมองอยู่ล่ะ
ผมคิดว่ามันเป็นโอกาส แต่ถ้ามันจะทำให้เขาแย่ลงเร็วขึ้นล่ะ ถามหมอก่อนดีกว่า
เย็นกลับมา ผมก็คิดตอนขับรถกลับบ้านว่า หยุด
ultracarbon มื้อเย็นดีกว่า กินช้าไป ท้องจะแย่
เวลาระหว่างยาแต่ละอย่างมันเยอะจริงๆ เลยพอเจอหน้า ผมก็เอา ulsanic ยัดปาก ไอ้ที่กระดิกหางดุ๊กๆ อยู่ หยุดเลยครับ ..
ผมไปยืนสูบบุหรี่อยู่หัวสะพานเอาบรรยากาศ หันมาเห็นเขานั่งมองอยู่ที่ประตู
ทำสายตาแบบ ป๊าเร็วๆ หน่อยดิ ก็บอก แป๊ปนึงลูก
คือผมไม่อยากให้เขารับสารพิษไปด้วยน่ะครับ เขาแย่พออยู่แล้ว
ออกมาได้ก็วิ่งเหยาะๆ ไปหลังบ้าน จนต้องบอก ช้าหน่อยลูก
ป๊าวิ่งไม่ทัน เขาก็ชลอให้นะ ถึงสุดเขต ก็มีหมาตัวนึงวิ่งหางจุกก้นผ่านไป
บ๊าคจะเอาเขาสิ ขนตั้งชันทั้งแนวหลัง ฮ่ะ ยังซ่าส์อยู่ เดินๆๆ ผมรู้สึกเหนื่อยยังไงไม่รู้
มันไม่มีลมเลย ก็พยายามหายใจยาวๆ บอกตัวเองว่า อย่าล้มนะเว๊ย
บ๊าคก็เดินน๊านนาน เร่งก็ไม่ได้ เกิดไม่อึขึ้นมา
เขาก็ต้องไปนอนปวดท้องอีก ดีไม่ดีได้เช็ดอึในบ้านอีกรอบ .. 15 นาทีผ่านไป
ก็ไปอึได้หลังโรงรถ ยังไม่หมด วนไปนั่งข้างต้นมะม่วงกับต้นแก้ว ทำท่าพะอืดพะอม
เอาแล้วไง เมื่อกี้กินหญ้าเข้าไปหลังขู่ไอ้หมี
ผมก็ยืนดู ลุ้นให้อ้วกออกมา อย่าไปห้ามอ้วกเลย
มันเป็นไปไม่ได้ และการได้อ้วกออกมาน่าจะสบายกว่า พักใหญ่ก็ออกมา เป็นน้ำย่อยอย่างเดียว
แล้วคงหมดแรง ทำท่าจะนอนตรงนั้น ผมก็ว่า เฮ้ย เข้าบ้านดีกว่า ไหวเปล่า เขายังลุกไหวอยู่ จะเดินมาตรงทางเข้าบ้าน
ไอ้หมีมาเดินยั่วอีกแล้ว เป็นห่าอะไรมาทุกวันวะ ไล่ก็ไม่กลัว
รบกวนความสุขของลูกกูจริง
ผมตะโกนไล่ไอ้หมี มันไปแล้ว บ๊าคก็ยังไม่เลิก ผมต้องค่อยๆ
รั้งมาทางเข้าบ้าน เขาเดินตามมาอย่างตุปัดตุเป๋มาก ถึงหน้าประตูบ้านก็ขอเข้าเลย
ไม่ไปต่อแล้ว แวะกินน้ำ ผมก็เช็ดก้นให้เลย แล้วทิ้งตัวลงนอนตรงนั้นแหละ
ดูท่าแย่จัง หอบแรงมาก ผมนั่งดูอาการอยู่พักใหญ่ กลัวว่าอยู่ๆ จะครอกๆ แล้วไปเลย
ผมนึกๆ เป็นอะไร เมื่อเที่ยงยังดีๆ อยู่เลย อาจเป็นฝุ่น
วันนี้แม่มาทำอะไรไม่รู้ ฝุ่นเต็มบ้าน มารื้อลังเครื่องมือในห้องผมด้วย
ผมยังหายใจไม่ออกเลย จามไปหลายที แล้วบ๊าคที่ไม่ค่อยดีอยู่แล้วล่ะ ..
ผมนั่งดูอยู่จนบ๊าคดูดีขึ้นหน่อยแล้ว ผมก็ไปเก็บอึทิ้ง สะสมไว้เยอะแล้ว
แบบนี้ง่ายมาก .. คือเอาถุงพลาสติกที่ซื้อมาเป็นแพ็คๆ น่ะครับ เอาแบบหนาหน่อย
สวมที่โกยผงเหล็กไว้ เก็บอึไปเรื่อยๆ พอจะทิ้งก็กลับถุงออกมา ผูกให้ดี
ใส่ถุงพลาสติคอีกชั้น ค่อยเอาไปทิ้งถังขยะ คำเตือน อย่าใช้ถุงใช้แล้ว
ถ้ามันรั่วจะลำบาก
กลับมา เหลืออีก 20 นาทีสำหรับยาถัดไป ขอสักงีบก็ไม่หลับ
บ๊าคดีขึ้นมากแล้ว ได้เวลา 6.15 pm ยัด cavumox กินให้ครบ 2 อาทิตย์ไปเลยแล้วกัน (ครบครอสตามที่เพื่อนผมว่า)
แล้วหันไปเอาขวดน้ำเกลือมาเตรียม เขานอนราบอยู่ ผมก็ช้อนตัวขึ้นให้หมอบ
วันนี้ง่ายนะ
เสร็จก็ไปเอาข้าวปั่น ใส่ปลาเพิ่มให้อีก โรยๆ มาข้างบน
เผื่อหลอกบ๊าคได้ ลุกมาเองเลย คงกะว่าจะได้กินของอร่อย เอาลิ้นแตะๆ แล้ววิ่งหนี
อ้าว .. ไม่เป็นไร ผมตามไปนั่งใกล้ๆ บ๊าคก็ดื้อ พยายามนอนราบให้ผมป้อนไม่ได้
ป๊าไม่ยอมหรอก จัดท่าเขาให้เหมาะ คนๆ ปลาให้เข้ากัน แล้วป้อนไปเรื่อยๆ
มื้อนี้เยอะกว่าเดิม ได้ลุ้นกันว่า จะอ้วกไหม
ผมไปกินข้าวก่อน ค่อยมาให้ยา กลับไปแกะปลานึ่งที่เหลือ
ผสมข้าวปั่นไว้ ต้องกิน ไม่มีทางเลือกหรอกน่า แกะปลาอยู่นาน
มันต้องเอาก้างออกให้หมดจริงๆ ไง คุยกับพ่อเยอะมาก เขาเล่าให้ฟัง ตอนเขาเด็กๆ, วีรกรรมของไอ้เสือ, ก๋งตอนหนุ่มๆ, ย้อนไปถึงชวด, ถึงพ่อแม่ของชวด ..
พ่อยังจำภาพไอ้เสือได้ดี ท่านว่า สมัยนั้นไม่มีกล้องถ่ายรูปกันหรอก
ไม่งั้นคงมีรูปไว้บ้าง ผมก็บอกพ่อว่า ผมเขียนเรื่องไอ้เสือขึ้น blog อยู่ มันไม่มีวันตายหรอก โลดแล่นอยู่ในเนทโน่นแล้ว
ปลา 2 ตัว แกะอยู่ครึ่งค่อนชั่วโมง แล้วทำให้มันยุ่ยๆ
ค่อยคลุกเคล้าไปในข้าวปั่น เพิ่มโปรตีนหน่อย ทำครั้งนึงกินได้ 2 วัน ใส่ตู้เย็นไว้น่าจะโอเค
อ่านเจอคนนึงเขาว่า ปรุงใหม่ทุกมื้อ เอาเวลาที่ไหนไปทำวะ คงมีธุรกิจส่วนตัว
คนอื่นๆ เขาก็เข้าตู้เย็นกัน เสร็จเรื่องปลา ดูปริมาณแล้วได้อีก 2 มื้อ ดึกกับเช้า
เย็นค่อยว่ากันใหม่
มาพ่นยา หวีผม หลอกให้ลุกด้วยปลาเส้นหมา 1 เส้น
ดึงให้ขาดสั้นๆ ไม่งั้นมันก็ออกมาทั้งเส้นยังงั้นแหละครับ
กวาดบ้านได้ฝุ่นผงเป็นกอบเป็นกำ ล้างชามของบ๊าค แม้ไม่ได้ใช้ แล้วสะท้อนใจ
เมื่อก่อนมีหมา 4 ตัว มีชามสแตนเลสคนละใบ หลังๆ เหลือ 2 ตัว ผมก็ใช้มื้อละชาม
ตอนนี้เหลือตัวเดียว บางทีขี้เกียจมากๆ ก็ 2 วันล้างที แต่บ๊าคไม่ได้ใช้มันมา 2
อาทิตย์แล้ว ไม่รู้จะได้กลับมาใช้มันอีกหรือเปล่า การตักอาหารยัดปาก
ไม่ต้องใช้ชามใหญ่ขนาดนั้น ลำบากให้ไล่ไม่จนเปล่าๆ ใช้ถ้วยเล็กๆ ก็พอ
ว่าจะไปอาบน้ำเลย อีกสักพักดีกว่า 9.40 pm บ๊าคหลับละเมออยู่หลังเก้าอี้ผม ไม่อยากปลุกก็ต้องปลุกมายัดแปะตำปึง
วันนี้ป้อนไป 3 คำ เขาต่อต้านโดยการพยายามนอนราบ ผมต้องเอาขากั้นไว้ ใช้ขาซ้ายพับเข้ามา
ขาขวายื่นขนานขาซ้ายออกไป คล้ายร่องรูปตัว V
เสร็จแล้วเขาก็นอนหมอบพาดหัวอยู่บนตักผมน่ะแหละ แต่ไม่หลับ ผมก็นั่งลูบๆ
ให้อยู่สัก 10 นาที เขาถึงถีบตัวเอาหัวลงพื้น ผมว่าหมานอนหนุนหมอนคงไม่ได้ ท่าจะหายใจไม่สะดวก
บ๊าคไม่เคยนอนหนุนแขนผมเกิน 5 นาที จากนั้นจะทำท่าหายใจไม่สะดวก coffee นอนได้ถึงครึ่งชั่วโมงก็เป็นแบบเดียวกัน ผมเดินไปเดินมาอีกหน่อย
หันกลับมา เขาไปอยู่บนเบาะแล้ว 4 ทุ่มนิดๆ ผมก็จับยัด ulsanic แล้วไปอาบน้ำ ตอนกลับมาเขากำลังหลับเพลิน ราว 11.20 pm ผมถาม บ๊าค หิวมั๊ยลูก ลุกพรึ่บมามองหน้า ผมเลยไปตักอาหารใส่ถ้วยมา
ลองช้อนกินข้าวดูซิ ผมเลือกช้อนยาวตื้นๆ มาอันนึง ลากบ๊าคลงมาจากเบาะก่อน
ถ้าหกบนนั้นมันจะเล่นยาก ต้องเปลี่ยนผ้าซักกันเลยแหละ
บ๊าคไม่ยอมลุกมาอยู่ในท่าชันศอก
ต้องปล้ำกันอยู่พักนึงก็สำเร็จ จับให้อยู่ในท่าที่จะยัดอาหารเข้าไปได้ อย่าใช้คำว่าป้อนเล๊ย มันไม่ได้อ่อนโยนขนาดนั้น
การป้อนที่เขาหมายความ คือทำยังไงก็ได้ให้กลืนลงไป ที่ว่าไม่กินเองก็ป้อน มันโหดกว่าคำพูดเยอะ
แต่ผมเริ่มประทับใจข้าวปั่นแล้ว ทำให้อ้าปากให้ได้ก่อน เอาช้อนตักใส่เข้าไป
ปาดกับฟันบนแล้วปิดปาก กลืนเสร็จก็คำต่อไป ดูเหมือนจะสบายท้องนะ หลับไปแล้ว ..
ปล่อยให้หลับไปสักพักก่อน เดี๋ยวค่อยพาไปฉี่ แล้วยัด vetmedin สัก 12.15 pm แล้วกัน จะได้นอนพร้อมกันไปเลย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น