While I thought that I was learning how to live, I have been learning how to die - Leonardo da Vinci

บทความเหล่านี้ หากเป็นประโยชน์กับท่าน ผมก็ดีใจ หากจะนำไปใช้ที่อื่น ผมก็ยินดี แต่กรุณาอ้างอิงที่มานิดนึง จัดเป็นมารยาทพื้นฐานในการใช้บทความของผู้อื่นใน internet หลายเรื่องผมต้องค้นคว้า แปลเอกสาร ตรวจสอบความถูกต้อง กลั่นกรอง เรียบเรียง ใช้เวลา ใช้สมอง ใช้ประสบการณ์ การก๊อปไปเฉยๆ อาจทำให้คนอื่นคิดว่าคนที่นั่งคิดนั่งเขียนแทบตายห่ากลายเป็นคนก๊อป ผมเจอเพจที่เอาเรื่องของผมไปตัดโน่นนิดนี่หน่อยให้เป็นงานของตัวเอง ไม่อ้างอิงที่มา ไม่ละอายใจหรือ .. สงสัยอะไร comment ไว้ ผมจะมาตอบ แต่ถ้าใครมาแสดงความไพร่หรือด่าทอใครให้พื้นที่ของผมสกปรก ผมจะลบโดยไม่ลดตัวลงไปยุ่งเกี่ยว อยากระบายไปหาที่ของตัวเองครับ หมายังขี้เป็นที่เป็นทางเลยจ้ะ นี่ก็เคยเจอ ไม่รู้พ่อแม่สอนมายังไง!!!

วันพุธที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2557

ขี้หมาฮาเฮ 3 / Wed. 8 Oct., 2014



วันนี้ ตี 5.50 ครับ ต้องเผื่อเวลาเยอะขึ้นอีกนิด เพราะต้องกินยาแก้อาเจียน กับยาช่วยบีบรัดลำไส้ ก่อน ulsanic 15 นาที ให้ยาตัวแรกก่อน แล้วเช็ดอึที่พื้น บ๊าคหายไปไหนวะ ผมหาไม่เจอ นึกว่ากระโดดข้ามที่กั้นออกไปนอกห้อง ออกมาเดินหา เรียก บ๊าคอยู่ไหนลูก เขาทำเสียงกุกกักอยู่ใต้เตียง ก้มไปดู มีน้ำอึนองๆ อยู่ด้วย ทำไงก่อนดีวะ .. เช็ดพื้นข้างเตียงก่อน แล้วลากเขาออกมา เช็ดก้นและข้างๆ ก้นจนสะอาด  จากนั้นมุดเข้าไปเช็ดใต้เตียง บนที่นอนเขาก็เลอะ แต่เมื่อคืนผมเอาผ้ายางปูให้แล้ว ดูเขาไม่มีปัญหาในการนอนบนนั้น ก็ดีครับ ถ้าเป็นผ้าล่ะงามเลย เช็ดส่วนที่เหลือของห้อง แล้วให้รู้สึกว่า ห้องมันใหญ่ไปเนอะ
ที่คิดไว้ว่า ให้ยาตัวแรกแล้วให้น้ำเกลือ ให้ยาตัวที่ 2 แล้วหลับต่อ 30 นาที ก็ลืมได้เลย แค่เช็ดใต้เตียง ข้างเตียง ที่นอนเขากับตัวเขา ก็ 15 นาทีพอดี เลยให้ยาตัวที่ 2 แล้วให้น้ำเกลือ ต้องนั่งอยู่ด้วยครับ ทิ้งไปไหนไม่ได้ ไม่งั้นเขาอาจลุก สะบัดหลุด แล้วจะเป็นงานอีก 2 อย่าง คือเช็ดน้ำเกลือที่สาดกระเซ็น กับไม่รู้รูเข็มอยู่ตรงไหน บางครั้งเราก็ได้เลือดเยอะกันอยู่ ต้องกดปิดทันที เข็มมันเบอร์ใหญ่น่ะครับ เบอร์ 18 ถ้าใช้เบอร์เล็กกว่านี้ คงเจ็บน้อยกว่านิดหน่อย แต่ใช้เวลาเป็น 2 เท่า บ๊าคต้องทนรำคาญนานกว่าเดิม เพราะงั้น รอให้เสร็จตรงนี้ก่อน ค่อยไปเช็ดห้องต่อ
ฝนตกแต่เช้า บ๊าคแย่พอแล้ว ผมไม่อยากให้เขาเปียก เลยพาออกไปฉี่ใส่ต้นเสาใต้หลังคาหน้าบ้าน ฉี่ยาวเลย ถามอยากอึมั๊ย เขาก็จะเข้าบ้านละ ผมคิดว่า อึไหลมาทั้งคืนคงหมดแล้วมั๊ง ช่างมันแล้วกัน มาจัดยาล๊อต 3 แล้วไปเอา i/d ใส่ถ้วยเล็กๆ ราวๆ 5 ช้อนชาพูนๆ กินหมดด้วยตัวเอง แต่ไม่กระตือรือร้นที่จะกินมากนัก หมดแล้วมองหน้า จะเอาอีก แต่ผมบอกว่า พอก่อนลูก ใจเย็นๆ เดี๋ยวเที่ยงป๊าให้กินอีก กลัวมากไปจะอ้วกออกมาน่ะครับ .. ผมโคตรดีใจ กะว่าถ้าไม่กินเองจะเอายัดปากอีกน่ะแหละ ก็ต้องทะเลาะกันอีก
เมื่อคืน หนักกว่าเมื่อคืนก่อน อึไหลตลอดเวลา ทุก 5 นาทีเลยมั๊ง ส่วนใหญ่เป็นน้ำ ผมก็นั่งใกล้ๆ คอยเช็ดพื้น คอยซับก้นให้ เขาทำท่าเหมือนปวดท้องตลอดเวลา เบ่งอยู่เรื่อย จนก้นบวมแดง แต่ก็ยังมีช่วงที่หลับได้บ้าง ตอนที่พาไปฉี่ก็ยังเดินได้ดี มีเซนิดหน่อย ผมบอกเขาว่าอึมั๊ย แล้วรอ เขาก็เดินวนไปวนมารอบตัว ไม่มีทีท่าว่าจะอึ แล้วก็เข้าไปนอนอึไหลในบ้านให้ป๊าเช็ด เออ ลูกกู
มียาหลังอาหาร วันนี้เสร็จเรื่องค่อนข้างเร็ว (ถ้าไม่นับรวม การเช็ดอึที่ไม่รู้จักเสร็จสิ้นน่ะนะ) พอยัดยาไป ผมก็ลองป้อนน้ำ สำลักอีก ผมก็ฉีดเบาๆ ใส่กระพุ้งแก้มตามตำราแล้วนิ่หว่า ไม่กินก็ไม่กิน .. แล้วบ๊าคก็มานอนทำท่าสบายใจอยู่ตรงทางออกห้อง
ผมก็ไปอาบน้ำ กลับมาเจออึ 2 กองเล็กๆ เฮ้ยนานๆ จะมีเนื้อ ผมก็เช็ดให้ก่อน เช็ดก้นก็พยายามลุกหนี ถามอยากขี้มั้ย เขาก็ไปนอนหมอบ ไม่มีทีท่าว่าอยากน่ะครับ แต่เมื่อผมแต่งตัวเสร็จ เขาทำท่าทางเพ่นพ่าน เดินไปนั่งตรงประตูหน้าบ้าน แล้วหันมามองหน้า อย่างนั้นน่ะครับ ผมเลยพาไปอีกที คราวนี้อึครับ ออกมาเหลวๆ มีเนื้อ ช่วงท้ายๆ เป็นน้ำกับเนื้อนิดหน่อย ใครทานน้ำแกงอยู่ ก็ขอให้อร่อยนะครับ
ถึงที่ทำงานอย่างเฉียดฉิว และไม่ได้ล้างมือหลังเช็ดก้นให้บ๊าค จนไปเข้าห้องน้ำถึงนึกได้  เอ่อถ้ามันติดมือผมมาบ้าง เชื้อโรคก็คงตายหมดแล้วหล่ะนะ .. ผมว่าจะโทรหาคุณหมอวรรณพงศ์ แต่คิดไปคิดมา เดี๋ยวดูอาการตอนเที่ยงอีกทีดีกว่า ว่ากินไหม ยังอึเยอะ เละเทะ อีกมากน้อยแค่ไหน โทรรบกวนคุณหมอบ่อยๆ ผมก็เกรงใจท่านเหมือนกัน .. โรงพยาบาล มันก็คือโรงพยาบาลน่ะครับ หมอมาก เคสมาก เพียงแต่เครื่องมือมันครบกว่า ในกรณีขอคำปรึกษา ทางคลีนิคให้ความใส่ใจหมาเรามากกว่า แต่ผมไม่รู้นะ ว่าคลีนิคอื่นๆ เป็นแบบนี้รึเปล่า
เที่ยง กลับถึงบ้าน ผมก็ถามพ่อก่อนเลย บ๊าคมันโวยวายไรรึเปล่า ร้องไม๊ เขาก็ว่าไม่ ผมเปลี่ยนชุด แล้วไม่กล้าทะเร่อทะร่าเข้าไป เปิดไฟสำรวจพื้นที่ก่อน มีอึน้อยกว่าเมื่อเที่ยงคืนถึงเช้า แม่เขาว่า มันไปนอนใต้โต๊ะตั้งนานแล้ว เป็นอะไรรึเปล่า ยังอยู่ดี ผมก็ยัด ulsanic ก่อน แล้วเช็ดก้นให้ เช็ดบนที่นอน กับอีก 2-3 ที่ พาไปฉี่ ชวนให้ขี้ก็ไม่เอา แต่ยังมีแรงวิ่งเหยาะๆ ไปดูบ่อปลา
เข้ามา ผมจับหยอดตาแล้วเอาตัวเองไปกินข้าว เขาลุกมานั่งมอง ผมก็ถาม หิวมั๊ยลูก กินอะไรมั๊ย ก็ตั้งใจให้กินแหละครับ เลยตัก i/d ไปให้ก่อน 2 เท่าของเมื่อเช้า ทำดมๆ เลียๆ ผมก็บอกเขาว่า ต้องกินเองแล้วลูก ป๊าก็ต้องไปกินของป๊า แล้ววางไว้ แอบดูอยู่ เขางับออกมากินกับพื้น ทำท่าไม่อร่อยแต่จำต้องกิน แบบนั้นน่ะครับ แล้วก็ไปนอนอยู่ข้างหัวเตียง
ก่อนออกมา ผมหยอดตา แล้วซับก้นให้เบาๆ ก็นิดหน่อยเป็นน้ำเหลืองๆ พอเปลี่ยนชุด ได้ยินเขาเปลี่ยนที่ไปปลายเตียง ผมก็ชะโงกมาดู มี 2-3 หย่อมน้อยๆ แต่ ไม่ทันแล้วครับ เขามองหน้า ผมก็บอก ไม่ทันแล้วลูก เย็นป๊าทำให้นะ เขาก็หมอบลงไป
ผมวานให้ลูกน้องซื้อแพมเพิสให้หน่อย มันก็ว่าของหมาหายาก ของคนอะใช้ได้เอาแบบแปะ วัดรอบเอวมา ตอนยัด ulsanic ผมก็ถามแม่ว่ามีสายวัดไหม ท่านว่ามีแล้วเอามาโยนให้ ผมรีบวัดก่อนเลย พักนี้ คือตั้งแต่ออกจากโรงพยาบาลมานี่ ดูตัวเองอยู่ว่าลืมง่าย ความคิดสับสน เพื่อนผมว่า ก็อย่างนี้แหละ มันจะดีขึ้นเรื่อยๆ ไม่รู้มันพูดปลอบใจเฉยๆ รึเปล่า แต่คนที่เคยจำอะไรได้แม่นๆ เรียบเรียงความคิดได้ดีพอสมควร มันก็รู้สึกไม่พอใจตัวเองอยู่ดี ก็ไม่ถึงกับรับไม่ได้ ถือเสียว่า ผมยังโชคดีกว่าคนอีกมากมาย ที่หลับกลางอากาศด้วยโรคหัวใจ แล้วไม่ได้ฟื้นขึ้นมา
ตกบ่าย ผมก็โทรไปรบกวนคุณหมอวรรณพงศ์อีก เล่าอาการและขอคำแนะนำ ท่านว่ามันมี trick อยู่ ฟังดูเหมือนมีการอักเสบในลำไส้ตรง อาจมีเชื้อโรค ใช้ carbomin ถ่านอัดเม็ดน่ะ มันจะช่วยดูดซับน้ำในลำไส้ แล้วกิน tetracycline แทน cavumox กับกิน biogus เพิ่มการย่อย ลองถ่านอัดเม็ดก่อนก็ได้ แล้วดูอาการ ผมเลยสรุปกับคุณหมอว่า งั้นผมลองถ่านอัดเม็ดก่อนแล้วกัน ผมมีอยู่แผงนึง เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปตรวจเลือด ค่อยให้คุณหมอดูสภาพอีกที
ถ่านอัดเม็ด เป็นภาษาบ้านๆ ภาษากลางที่ร้านขายยาเข้าใจคือ activated charcoal มีชื่อการค้าเป็น 10 ยี่ห้อ จำภาษากลางหรือ generic name อันเดียว น่าจะสะดวกกว่า ผมลืมถามคุณหมอถึงวิธีใช้ จะโทรกลับไปอีกก็เกรงใจ เลยเปิดเนทหาเอา ถ้าอยากรู้แค่พอใช้งานคือ ในเด็กหรือหมา ใช้ 1 เม็ด ละลายน้ำ 30 cc ห่างอาหาร/ยาอื่น ตำราหนึ่งบอก 1ชั่วโมง อีกตำราบอก 2 ชั่วโมง แต่ผมว่าผมเอาถ่านยัดปาก แล้วเอาไซริ้งค์กรอกน้ำตามจะง่ายกว่า
ไอ้คำว่าป้อน เวลาใช้กับสัตว์ มันไม่ได้น่ารักหวานแหวว เหมือนคนเอาช้อนป้อนนั่นนี่ใส่ปากให้กันหรอกนะคุณ การป้อนของผมคือการมาอยู่ด้านหน้าเขาก่อน แล้วเอานิ้วโป้งซ้ายยัดเข้าไปในร่องฟันด้านข้าง พอปากอ้าก็กดที่โคนลิ้น แล้วใช้นิ้วโป้งกับนิ้วชี้ขวายัดยาเข้าไป เอานิ้วชี้ออกแล้วเอานิ้วโป้งดันยาเข้าไปให้ถึงโคนลิ้น ปล่อยที่กดลิ้นไว้ แล้วปิดปากปิดจมูก พอเขากลืนน้ำลาย ก็แน่ใจได้ว่ากลืนแล้ว
ทำบ่อยๆ จะคล่องไปเอง และเขาก็จะรู้ว่ายอมๆ ไปเหอะ รำคาญแป๊ปเดียว สู้ไปก็แพ้ป๊าอยู่ดี .. กรณีของผมกับบ๊าคทำกันอย่างนี้มาเป็นปีๆ จนมันกลายเป็นเรื่องธรรมดา เป็นแค่อีกเรื่องที่จะเกิดขึ้นทุกเช้า กลางวัน เย็น ก่อนนอน .. แต่ช่วงนี้ผมเจอการต่อต้าน เขาจะทำปากพะงาบๆ ทุกครั้งไป ช่วงนี้มันเยอะไง ผมต้องป้อนยาวันละ 14 ครั้งจากเดิมแค่ 4 ครั้งต่อวัน คิดดูเหอะ ว่าหนังผมเหนียวขนาดไหน
สรรพคุณของถ่านอัดเม็ด ที่คนเลี้ยงหมาทุกคนต้องมี recommand เลยครับ
1. ดูดซับสารพิษ (ไข่ขาวสด จะช่วยเคลือบกระเพาะ ลดการดูดซึมของกระเพาะ)
2. ดูดซับยาเกินขนาด
3. แก้ท้องเสียได้ด้วย (อาจต้องใช้ร่วมกับยาอื่น ถ้าใช้เดี่ยวๆ แล้วไม่หาย)
ที่สำคัญ มันไม่สามารถถูกดูดซึมเข้าสู่ร่างกายได้ แต่เข้าไปดูดซับของในระบบทางเดินอาหาร แล้วพาออกมาทางก้น ดีจัง .. แต่ของทุกอย่างมีข้อดี ก็มีข้อเสีย ทั้งๆ ที่ค่อนข้างมีปลอดภัยสูง มันก็ยังมีเงื่อนไขเรื่องสภาพร่างกายและยาที่ใช้อยู่
ถ้าจะให้แน่ใจ คุณจะใช้กับคนหรือสัตว์ ได้ปรึกษาคุณหมอก่อนก็ดี(ในกรณีที่มันไม่ใช่เรื่องฉุกเฉิน) แน่นอนมันดูดซึมทุกอย่าง ไม่ได้เลือกว่าเป็นอะไร จึงต้องระวังเรื่องระยะเวลา ให้ห่างจากอาหารและยาอื่น และถ้าให้มากเกินไป ก็จะทำให้ท้องผูก แต่ในกรณีที่หมาโดนวางยา น้ำลายยืดมา ไม่ต้องไปถามใครแล้วครับ ยัดไปเลยแล้วพาหาหมอทันที ถ้าไม่มีถ่านอัดเม็ด ก็เอาไข่ขาวกรอกเข้าไปมากๆ แล้วพาหาหมอ คงมีกันทุกบ้านนะครับ
เย็นมา ผมก็รีบกลับบ้าน ใครๆ ก็รีบกลับ ต่อแถวรอตอกบัตรกันยาว พี่น้อยเล่าให้ฟังว่า เขาเอาอาหารหมามาให้ไอ้ดำ มันคาบถุงแรกกลับไปให้ลูกมัน แล้วกลับมาใหม่ค่อยกินเอง ผมก็ว่า คนเยอะ ผมไปซื้อไส้กรอกให้มันก่อนดีกว่า พอเดินเข้าหามันก็ถอยหนี ผมก็ถามจะหนีทำไม เอามาให้ แล้ววางถอยออกมา มันถึงเข้าไปกิน .. คงโดนมาหนัก ถึงกับกลัวคนไปเลย อาจเป็นเจ้าของมันเอง ใจดำชิบหาย เอาหมามาทิ้งหน้าฝน หมาท้องแก่ ไม่น่าเชื่อ ว่าจิตใจคนมันจะต่ำทรามได้มากขนาดนี้
ถึงบ้าน ผมไม่พูดพล่ามทำเพลง เปลี่ยนชุดแล้วเอาถ่านยัดปาก กรอกน้ำไป 45 cc ได้ ก่อนที่จะทำท่าสำลัก อึที่พื้นห้องก็ยังมี แต่ปริมาณลดลง ผมก็เช็ดๆๆ ไป เสร็จก็ชวนไปอึ พาไปหน้าบ้าน .. พอฝนตก จุดที่เดินได้ คือหญ้าที่เลี้ยงไว้ มันก็มีบริเวณไม่มากนัก ผมว่าถ้าเขาได้เดินมากหน่อย น่าจะอึได้ ท้องไส้มันได้เคลื่อนตัวมากหน่อยไง
ผมเลยชวนเขามาหลังบ้าน เป็นหญ้าอีกแบบที่ไม่สูง ที่ส่วนไกล คือแนวหลังกอไผ่ออกไป เป็นหญ้าเลื้อยใบกลมเล็กๆ ที่อยู่ติดพื้น เดินแล้วนุ่มมากๆ ดูเหมือนเขาจะชอบตรงนี้มากด้วย ตอนแรกเขาทำท่าจะอึหน้าโรงรถ ผมก็ชวนเขาออกไปอีก เขาก็เดินฉี่ไปเรื่อย ไปเจอที่ถูกใจระหว่างต้นมะพร้าวกับหูกระจง ผมไม่ได้ถือที่เก็บอึมาด้วย ก็ปล่อยสดเลยแล้วกันนะลูก หมาๆ บ้านอื่นมันก็มาแอบอึอยู่บ้าง เห็น 2-3 ที่ ผมต้องคอยระวังไม่ให้บ๊าคไปเหยียบ .. ช่วงแรก มีไปหัวทิ่มข้างโรงรถด้วยครับ ผมนึกว่าจะไม่ไหวแล้วเสียอีก ที่จริงหญ้ามันสูงหลอกตา เขาคงกะระดับผิดเลยวืด อึเสร็จผมก็ชวนกลับ หอบแฮ่กเลยครับ แต่ก็ยังดู ok นะ
ผมเอายาใส่ปากไปทีละอย่าง ตามลำดับและเวลา กว่าจะครบยาก่อนอาหารก็ปาเข้าไป 1 ทุ่ม 50 เอาอาหารให้ เขาก็ดมๆ เลียๆ ทำท่าไม่กินแน่ๆ ผมเลยเอามือน่ะแหละจับยัดปากเหมือนยัดยา เขาก็ไม่ปลิ้นออกมานะ มีติดปากนิดหน่อยเขาก็เลียกิน ทำไปได้ 2-3 คำ ผมก็ถามเขา กินเองมั๊ย แล้วเอียงชามให้ กินครับ ผมก็ชมเขาใหญ่ ดีลูก เก่ง กินเองอร่อยกว่าเนอะ มื้อนี้เพิ่มให้เป็น 2 เท่าของเมื่อกลางวัน ของกลางวันที่เหลือเขาก็ไม่ได้กินต่อนะ ผมก็เก็บทิ้งไป
อึไม่ไหลอีก ของเมื่อเย็นเป็นก้อนเล็กๆ สีเหลืองอมส้ม ไม่แข็งไม่เหลว ดูดีขึ้น มาอึไหลอีกที เป็นน้ำสีเหลืองเข้ม ตอน 3 ทุ่มครึ่ง อีกทีตอน 4 ทุ่มครึ่ง มีเนื้อนิดหน่อย วันนี้ดูไม่ปวดท้องนะ แต่ตั้งแต่เย็นมา ผมยังไม่เห็นเขากินน้ำเลย หมอบอก ไม่กินก็ป้อน พอผมป้อน ก็สำลัก กูจะบ้าตาย
วันนี้ไม่มีปัญหาในการประคบหลัง ในขณะที่ประคบยังมีหลับฝัน ตะกุยขา ทำปากขมุบขมิบด้วย ด่าผมรึเปล่าไม่รู้ ตอนที่ให้น้ำเกลือก็ราบรื่นดี นอนตะแคง ยกขาให้ลูบอก .. แต่เหมือนตอนเปลี่ยนท่าจากหมอบเป็นตะแคง ปลายเข็มคงไปโดนเนื้อ สะดุ้งเลยครับ ตอนถอนเข็ม กดปิดรูแล้ว ผมเลยขยี้ๆ บริเวณใกล้ๆ ให้ด้วย .. เมื่อกี้มาอยู่บนที่นอนให้ลูบอยู่พักใหญ่ ตอนนี้ไปอยู่ข้างหน้าต่างแล้ว

ไม่มีความคิดเห็น: